Zbudowany na południu Francji wiadukt Millau jest obecnie najwyższym wiaduktem drogowym w Europie i jednym z najwyższych na świecie pod względem wysokości filarów. Zbudowano go w 2004 roku a koszt prac wyniósł około 394 mln euro.
Plany budowy wiaduktu zrodziły się już w latach 80. wraz z znaczącym wzrostem ruchu samochodowego w rejonie miejscowości Millau w dolinie rzeki Tarn. Największe natężenie ruchu pojawiało się latem, ponieważ trasa ta była wykorzystywana głównie przez turystów podróżujących do Hiszpanii z północnych rejonów Francji. W 1987 roku rozpoczęto trwające do 1991 roku badania, których celem było stworzenie koncepcji optymalnego przekierowania ruchu przez dolinę.
Wśród rozważanych koncepcji była budowa kilku mniejszych wiaduktów i tuneli, tradycyjnych autostrad biegnących na około oraz jednego długiego wiaduktu zawieszonego na dużej wysokości, który po prostu przecinałby całą dolinę. Ostatecznie wybór padł na ostatnią propozycję, chociaż nie było to najtańsze rozwiązanie. Do 1996 roku trwały rozmowy na temat wyboru konstrukcji wiaduktu. Zorganizowano kilka konkursów na projekt, a prace prowadzone przez różne biura projektowe przebiegały we współpracy z ekspertami z całego świata.
Ostatecznie wybrano koncepcję mostu wantowego o długości 2460 m, której autorami byli Michel Virlogeux i Normand Foster z firmy Sogelerg. Do połowy 1998 roku prowadzono badania wytrzymałości konstrukcji (m.in w tunelach aerodynamicznych), a pod koniec roku cały projekt został oficjalnie zatwierdzony. Minęły jednak trzy lata zanim przystąpiono do prac.
16 października 2001 roku rozpoczęto przygotowania do budowy wiaduktu, a prace budowlane rozpoczęto 14 grudnia 2001 roku. Ze względu na ukształtowanie terenu, uznano, że najlepszym rozwiązaniem będzie postawienie w pierwszej kolejności 7 filarów, na których docelowo miała być zawieszona droga. Samą drogę budowano po obu stronach wiaduktu i powoli przesuwano do środka, wykorzystując dodatkowe, tymczasowe filary i skomplikowany, sterowany komputerowo system przesuwania drogi.
Ostatecznie prace nad wiaduktem Millau zakończono 14 grudnia 2004 roku, a oficjalne otwarcie miało miejsce 16 grudnia, prawie miesiąc przed czasem. Koszt prac wyniósł 394 mln euro, z czego 20 mln euro kosztowały punkty poboru opłat. Zużyto 127 000 m³ betonu, 19 000 ton stali oraz 5000 ton stalowych kabli. Masa samej drogi wynosi 36 000 ton, a całego wiaduktu 290 000 ton.
Wiadukt ma 2460 m długości i podtrzymywany jest przez 7 filarów o wysokości 94,5 m, 245 m, 221 m, 144,2 m, 136,4 m, 112 m i 77,6 m. Na każdym z pylonów umieszczono maszty o wysokości 87 m i masie 700 ton każdy, do których przyczepiono liny podtrzymujące całą konstrukcję. W związku z tym najwyższy z filarów – nr. 2, ma łączną wysokość 343 m. Dziennie przez wiadukt przejeżdża od 10 000 do nawet 25 000 samochodów (wiadukt jest zamknięty dla ruchu pieszego), a koszt przejazdu wynosi od 7,80 do 9,80 euro.
Ze względu na swoje położenie wiadukt Millau szybko stał się nie tylko ważnym węzłem komunikacyjnym, ale również atrakcją turystyczną. Wznosząca się na kilkaset metrów nad ziemię konstrukcja czasami przykrywana jest przez chmury, które sprawiają, że dolina wygląda niesamowicie. Według założeń twórców, wiadukt ma przetrwać przynajmniej 120 lat.
