Samolot szkolno-myśliwski Nardi FN.305

Zaprojektowany w 1935 roku lekki samolot szkolny, szkolno-myśliwski i łącznikowy Nardi FN.305 trafił do eksploatacji w siłach powietrznych kilku państw. Największą sławę przyniósł mu jednak przelot zmodyfikowanej wersji na trasie Rzym – Addis Abeba w 1939 roku i ustanowiony wówczas rekord prędkości.

Prace nad samolotem szkolnym, łącznikowym oraz dodatkowo szkolno-myśliwskim rozpoczęto w zakładach Fratelli Nardi w pierwszej połowie lar 30. Gotowy prototyp dwuosobowego samolotu szkolnego oblatano 19 lutego 1935 roku. Maszyna miała 7 m długości i 8,5 m rozpiętości skrzydeł, a jej masa wynosiła 984 kg. Napęd stanowił silnik Fiat A.70S o mocy 200 KM, zamieniony z czasem na Silnik Alfa Romeo 115 o mocy 185 KM. Prędkość maksymalna wynosiła 300 km/h a zasięg 620 km. W wersji myśliwskiej FN.305 posiadał dwa karabiny maszynowe kalibru 7,7 mm.

Samolot sprawował się dobrze, w związku z czym szybko rozpoczęto jego produkcję seryjną zarówno dla Regia Aeronautica, jak i na eksport. Powstały 3 podstawowe wersje – FN.305A – dwumiejscowy samolot szkolny i łącznikowy, FN.305B – jednomiejscowy samolot szkolno-myśliwski z otwartym kokpitem, FN.305C – jednomiejscowy samolot szkolno-myśliwski z zamkniętym kokpitem oraz specjalny wariant FN.305D, będący jednomiejscowym samolotem dalekodystansowym z silnikiem Walter Bora o mocy 200 KM, przystosowany do bicia rekordów prędkości i długości lotu.

Produkcja samolotów prowadzona była w zakładach Piaggio, ponieważ Fratelli Nardi nie miało odpowiednich mocy produkcyjnych przy stosunkowo dużej skali zamówień, jakie wpłynęły z zagranicy. Tylko Włosi zamówili 285 maszyn, Francja zamówiła kilkadziesiąt maszyn, z których do wybuchu II wojny dostarczono 41, Węgry zamówiły 50 maszyn, Rumunia 31 (oraz 124 egzemplarzy licencyjnych) a Chile 9. Dodatkowo jeden egzemplarz trafił na próby do Bułgarii.

Samoloty eksploatowano do 1948 roku – ostatnim użytkownikiem były włoskie siły powietrzne Aeronautica Militare Italiana. Wiele maszyn zostało zniszczonych w trakcie wojny, a część włoskim maszyn przejęło Luftwaffe po kapitulacji Włoch.

Najważniejszym dokonaniem FN.305 był lot na trasie Rzym – Addis Abeba wykonany w marcu 1939 roku przez FN.305D. Maszyna pokonała dystans 4463,8 km z średnią prędkością 240 km/h. Drugi egzemplarz maszyny w tej wersji kupiła Jugosławia, zamierzając wykorzystać go do przelotu przez Atlantyk bez międzylądowania, ale ostatecznie lot nie został zrealizowany.

Na bazie FN.305 opracowano kilka ulepszonych maszyn FN.315 i FN.316.