Kanonierka USS Nashville (PG-7)

Pod koniec XIX wieku US Navy zamówiła kilka kanonierek (ang. gunboat), które miały prowadzić głównie zadania patrolowe. Cechą charakterystyczną tych okrętów były bardzo wysokie kominy, górujące nad pokładem. Jedną z takich jednostek był USS Nashville (PG-7).

Budowę okrętu rozpoczęto 9 sierpnia 1894 roku, wodowanie miało miejsce 19 października 1895 roku, a do służby okręt wszedł 19 sierpnia 1897 roku. Jednostkę zbudowano w stoczni Newport News Shipbuilding and Drydock Company, dla której był to pierwszy kontrakt dla US Navy. Nashville był jedynym okrętem swojego typu, chociaż inne budowane wówczas kanonierki miały podobny wygląd.

USS Nashville (PG-7) – na drugim planie

Okręt miał wyporność 1393 ton i 71,2 m długości. Napęd stanowił silnik parowy o mocy 2500 ihp, zapewniający prędkość maksymalną 16,3 węzła. Uzbrojenie składało się z 8 dział kalibru 100 mm, dwóch dział sześciofuntowych, dwóch trzyfuntowych i dwóch jednofuntowych. Załoga liczyła 180 oficerów i marynarzy. Najważniejszą cechą wyróżniającą okręt były dwa wysokie kominy.

Okręt otrzymał nazwę Nashville jako pierwszy w historii, w związku z tym matką chrzestną miała zostać córka burmistrza Nashville, ale wraz z rodzicami nie dojechała na ceremonię, ponieważ jej brat został zastrzelony w przypadkowej strzelaninie i rodzina zawróciła. Matką chrzestną została więc Emma Thompson, a towarzyszył jej członek Izby Reprezentantów, Joseph E. Washington.

USS Nashville (PG-7)

USS Nashville włączony został w skład floty północnoatlantyckiej, w której pozostawał aż do wybuchu wojny amerykańsko-hiszpańskiej. Następnie kanonierka została wysłana na Karaiby, gdzie oddała prawdopodobnie pierwszy strzał wojny, ostrzeliwując ślepą amunicją hiszpański statek towarowy Buena Ventura. Następnie okręt uczestniczył w przecięciu podwodnego kabla telegraficznego oraz zadaniach patrolowych u wybrzeży Kuby.

Po wojnie okręt został wysłany na Filipiny, gdzie dotarł na początku 1900 roku. Załoga okrętu brała udział w wojnie filipińsko-amerykańskiej, a później w tłumieniu powstania bokserów w Chinach. Następnie okręt trafił na Morze Śródziemne, gdzie przez rok pełnił rolę jednostki patrolowej. Po powrocie do USA na początku 1903 roku skierowano go na Karaiby, gdzie wykorzystano go podczas ochrony amerykańskich wpływów w Panamie, dzięki czemu możliwe było zbudowanie później Kanału Panamskiego.

USS Nashville (PG-7)

30 czerwca 1904 roku USS Nashville został wycofany do rezerwy, ale już 8 sierpnia 1905 roku przywrócono go do służby i skierowano w rejon wybrzeża Kuby. Ponownie przeniesiono go do rezerwy 23 lipca 1906 roku. W 1909 roku okręt wrócił do służby w roli jednostki szkolnej na Wielkich Jeziorach Amerykańskich. Rolę tę pełnił do lipca 1911 roku. Następnie poddano go modernizacji i remontowi. Po zakończeniu prac okręt wrócił do zadań patrolowych na Karaibach.

Na początku I wojny światowej okręt został skierowany do Meksyku, a później został częściowo wycofany z służby. Przywrócono go do służby i ponownie skierowano w rejon Meksyku w 1917 roku. Krótko później przeniesiono go na Morze Śródziemne, gdzie wykorzystywano go jako okręt eskortowy. Ostatecznie 21 października 1918 roku wysłużona kanonierka została wycofana z służby, a 20 października 1921 roku USS Nashville sprzedano na złom, kończąc jego historię.