Francuski prototypowy samolot szturmowy Sud-Est Grognard wyróżniał się bardzo oryginalnym układem kadłuba. Po serii prób, ze względu na zmieniające się priorytety i oczekiwania francuskich sił powietrznych projekt został skasowany, a samoloty zezłomowane.
Pod koniec lat 40. francuskie siły powietrzne Armée de l’Air rozpoczęły intensywne prace nad rozwojem samolotów o napędzie odrzutowym. Wśród wielu zainicjowanych programów znalazł się projekt samolotu szturmowego. Dwa projekty były najbardziej obiecujące – Sud-Ouest Vautour II i Sud-Est Grognard. Ostatecznie ten pierwszy wszedł do eksploatacji, jednak konkurujący z nim Grognard również okazał się ciekawą konstrukcją.
Od początku prac nad Sud-Est Grognard konstruktorzy dokładali wszelkich starań aby samolot miał jak najoptymalniejszą konstrukcję. W związku z tym prowadzono testy w tunelach aerodynamicznych z różnymi modelami. W swojej ostatecznej konfiguracji, Grognard otrzymał kokpit wysunięty maksymalnie do przodu kadłuba co polepszało widoczność podczas ataków na cele naziemne.
Prototyp oblatano 30 kwietnia 1950 roku. Samolot miał 15,4 m długości i 13,6 m rozpiętości skrzydeł. Napęd zapewniały dwa silniki turboodrzutowe Rolls-Royce Nene 101, zapewniające prędkość maksymalną 1038 km/h i zasięg 853 km. Uzbrojenie miało składać się z dwóch działek kalibru 30 mm, ładunku rakiet m.in. 16 rakiet kalibru 127 mm, 200 rakiet kalibru 68 mm, albo 4 rakiet powietrze-powietrze Matra T-10 (Grognard był pierwszym francuskim myśliwcem, z którego wystrzelono pocisk powietrze-powietrze). Ewentualnie maszyna miała zabierać 4 bomby o masie 250 kg lub 2 o masie 340 kg.
Drugi prototyp oblatano 14 lutego 1951 roku, ale maszyna ze względu na zmieniony układ kadłuba i dwuosobowy kokpit zachowywała się w powietrzu gorzej niż pierwszy prototyp, przez co musiała przejść liczne modyfikacje. W toku prób przedstawiciele Armée de l’Air wielokrotnie zmieniali założenia dla samolotu, przez co prace szły powoli, a sam samolot stopniowo przestawał spełniać jakiekolwiek oczekiwania.
Drugi prototyp uległ wypadkowi, a jego kadłub wykorzystano jako cel. Pierwszy prototyp poddawano licznym modyfikacjom, jednak wraz z mianą koncepcji użycia samolotów tego typu oraz brakiem hermetyzowanej kabiny, projekt Grognarda nie miał przyszłości.
Podejmowano próby dopasowania samolotu do roli myśliwca zdolnego do lotu w każdych warunkach, oraz stworzenia wersji z mocniejszymi silnikami. Nie zbudowano jednak żadnej z tych wersji, a w 1954 roku jedyny prototyp, który przetrwał, został zezłomowany. Ostatecznie to Sud-Ouest Vautour II wszedł do eksploatacji jako smaolot szturmowy Armée de l’Air.
