Okręty podwodne wykorzystywane podczas I wojny światowej były często bardziej traktowane jak okręty nawodne z możliwością zanurzenia niż jako jednostki działające pod wodą. W związku z tym pod koniec wojny zaczął rodzić się pomysł budowy tzw. podwodnych krążowników, czyli okrętów podwodnych uzbrojonych w działa dużego…
Przeglądasz: podwodny krążownik
Zaprojektowane w 1913 roku, ale zbudowane dopiero w 1916 roku okręty podwodne typu K wyposażone były w turbiny parowe, które miały zapewniać im prędkość nawodną zbliżoną do prędkości okrętów liniowych. Ze względu na niedopracowany projekt, jednostki te określano jednak jako „Kalamity class” (pol. „Typ Nieszczęście”).
Jednym z największych problemów okrętów podwodnych podczas I wojny światowej była niska skuteczność ich uzbrojenia torpedowego. Brytyjczycy postanowili w związku z tym wprowadzić do służby serię artyleryjskich okrętów podwodnych typu M, uzbrojonych w pojedyncze działo kalibru 305 mm.
W swojej całkiem długiej historii okręty podwodne przeszły daleką drogą. Od malutkich, jednoosobowych, drewnianych pojazdów poruszanych za pomocą siły ludzkich mięśni, po olbrzymie okręty napędzane reaktorami atomowymi. Największymi kiedykolwiek zbudowanymi okrętami podwodnymi są radzieckie jednostki projektu 941 Akuła, znane bardziej pod kodowym oznaczeniem NATO Typhoon.
Skuteczność niemieckich okrętów podwodnych podczas I wojny światowej sprawiła, że w okresie międzywojennym w Wielkiej Brytanii i Francji podjęto prace nad nowym typem okrętów podwodnych, określanych często jako podwodne krążowniki. Jedną z takich jednostek był brytyjski HMS X1.
