Kariery okrętów pancernych budowanych w drugiej połowie XIX wieku zwykle były krótkie, ponieważ już po kilku latach okręty stawały się przestarzałe. Były jednak wyjątki, a ich najlepszym przykładem był pancernik kazamatowy Redoutable, którego budowę rozpoczęto w 1872 roku i eksploatowano do 1909 roku.
Przeglądasz: ironclad
W latach 60. XIX wieku nastąpił skokowy rozwój okrętów wojennych. Zapoczątkowana kilka lat wcześniej rewolucja parowa, w trakcie której okręty o napędzie parowym coraz śmielej zaczęły wchodzić do służby w największych flotach świata, doprowadziła do powstania zupełnie nowego rodzaju jednostek – okrętów pancernych. Praktycznie każdy…
Mimo swojej długiej morskiej tradycji, Portugalia nie przystąpiła do wyścigu zbrojeń zapoczątkowanego w połowie XIX wieku przez pojawienie się okrętów pancernych o napędzie parowym. Jedynym dużym okrętem wojennym jaki wszedł do służby w drugiej połowie XIX wieku był pancernik Vasco da Gama, który pozostawał w…
Pod koniec XIX wieku Brazylia zamówiła w Wielkiej Brytanii dwa pancerniki – Riachuelo i Aquidabã. Okręty te po wejściu do służby całkowicie zmieniły układ sił na amerykańskich wodach. Dowódcy US Navy uważali, że cała amerykańska flota nie dałaby rady pokonać brazylijskich okrętów.
Podczas wojny secesyjnej zarówno flota Unii jak i Konfederacka używały bardzo wielu okrętów pancernych różnych typów. Ich kariery były często krótkie i monotonne, ale niektóre miały o wiele bardziej nietypową historię. Jedną z takich jednostek był okręt pancerny CSS Atlanta.
Pod koniec lat 90. XIX wieku w Ameryce Południowej rozpoczął się morski wyścig zbrojeń między Brazylią, Argentyną i Chile. W ciągu kilku lat zamówionych zostało wiele nowych okrętów wojennych, które wyróżniały się nawet na tle europejskich jednostek. Jedną z nich był chilijski pancernik Capitán Prat,…
W połowie XIX wieku większość dużych państw posiadających floty inwestowało w okręty pancerny. W latach 60. XIX wieku w Brazylii rozpoczęto budowę okrętu pancernego Sete de Setembro. Długie debaty na temat jego uzbrojenia sprawiły, że okręt wszedł do służby dopiero w 1874 roku, będąc już…
Podczas wojny secesyjnej zarówno flota Unii jak i Konfederacji wykorzystywały liczne okręty pancerne. Konflikt ten doprowadził do szybkiego rozwoju tych jednostek. Jednym z 3 pierwszych okrętów pancernych zaprojektowanych dla floty Unii była kanonierka USS Galena.
Austro-Węgry po zwycięstwie w Bitwie pod Lissą w 1866 roku przestały inwestować w rozwój floty, skupiając się na rozwoju wojsk lądowych. Dopiero po 10 latach powrócono do ograniczonego rozwoju floty, budując kilka okrętów pancernych, z których ostatnim był SMS Kronprinz Erzherzog Rudolf.
Za pierwszy okręt pancerny uznaje się francuski Gloire, ale zanim jednostka ta powstała, we Francji zbudowano opancerzone baterie pływające typu Dévastation, które wzięły udział w Wojnie Krymskiej. Chociaż ich wkład w walki był niewielki, miały olbrzymi wpływ na rozwój budownictwa okrętowego.
Na początku lat 80. XIX wieku, francuska flota wprowadzała do uzbrojenia wiele oryginalnych okrętów wojennych, wyróżniających się bardzo rozbudowanym układem nadbudówek, często całkowicie nieopancerzonych. Jednym z pierwszych takich okrętów był pancernik Hoche. Jego następcami były trzy pancerniki typu Marceau – Marceau, Magenta i Neptune.
Zbudowane w latach 1870-1878 okręty typu Colbert był jednymi z wielu, dziwacznych francuskich okrętów pancernych z drugiej połowy XIX wieku. Zbudowane według założeń z lat 50. szybko stały się przestarzałe i na początku XX wieku trafiły na złom.
W połowie XIX wieku w Szczecinie (wówczas należącym do Niemiec i nazywanym Stettin) powstała stocznia AG Vulcan Stettin. Przez wiele lat była jedną z najważniejszych stoczni w Niemczech. Oprócz licznych statków cywilnych i okrętów wojennych zbudowanych dla niemieckiej floty, w Vulcanie zbudowano w latach 80.…
