Chociaż najsłynniejszymi amerykańskimi liniowcami były SS America i SS United States, w USA zbudowano jeszcze kilka statków, które miały obsługiwać regularne połączenia między różnymi portami. Jednymi z nich były SS Independence i SS Constitution. Statki te po dosyć długiej karierze w latach 90. zostały wycofane z eksploatacji i po latach miały trafić na złom, ale plan ten nie wyszedł do końca tak jak powinien.
Luksusowe liniowce i wycieczkowce w jednym
Pod koniec lat 40. amerykański armator American Export Lines postanowił wprowadzić do swojej floty dwa nowe, luksusowe liniowce, które miały obsługiwać regularne rejsy między Nowym Jorkiem a Morzem Śródziemnym. Nie miały to być jednak typowe transatlantyki, a bardziej luksusowe liniowce przystosowane również do rejsów wycieczkowych. Zamówienie na jednostki złożono w 1950 roku w stoczni Bethlehem Steel Corporation’s Fore River Shipyard w Quincy w stanie Massachusetts.
Stępkę pod statki położono na początku 1950 roku, a wodowanie pierwszego z nich, SS Independence miało miejsce 3 czerwca 1950 roku, a do służby statek wszedł 22 stycznia 1951 roku. Wodowanie drugiej jednostki – SS Constitution miało miejsce 16 września 1950 roku, a do służby statek wszedł w czerwcu 1951 roku.
Mimo budowy według tego samego projektu, oba statki nieznacznie się od siebie różniły i miały 208 m długości oraz tonaż odpowiednio 23 719 GRT i 23 754 GRT. Napęd stanowiły dwie turbiny parowe Bethlehem Steel Corporation o mocy łącznej 55 000 KM, zapewniające prędkość maksymalną 22 węzłów. W pierwotnej konfiguracji możliwe było zabranie na pokład około 1000 pasażerów. Podobnie jak w przypadku innych liniowców budowanych wówczas w USA, statki były przystosowane do przebudowy na transportowce wojska mogące zabrać na pokład 5000 żołnierzy.
Długa kariera
Od początku zakładano, że oba statki będą pływać równolegle na tych samych trasach. Zanim jednak ukończono SS Constitution, 10 lutego 1951 roku SS Independence wyruszył w swój pierwszy rejs jako wycieczkowiec. W trakcie trwającej 53 dni podróży jednostka odwiedziła aż 22 party na Morzu Śródziemnym. Pierwszy rejs liniowy miał miejsce 12 kwietnia 1951 roku na trasie Nowy Jork – Genua. 25 czerwca 1951 roku dołączył do niego SS Constitution.
W 1959 roku oba statki poddano pierwszej przebudowie, w trakcie której zmieniono układ kabin. Po przebudowie liniowce mogły zabrać na pokład 484 pasażerów I klasy, 350 klasy kabinowej i 254 klasy turystycznej. W 1967 roku zawieszono regularne rejsy pasażerskie, skupiając się na rejsach wycieczkowych, które był bardziej rentowne.
W 1974 roku oba statki zostały sprzedane firmie Atlantic Far East Line Inc. i podniosły banderę Liberii. Zmieniono również ich nazwy na Oceanic Independence i Oceanic Constitution, oraz po raz kolejny zmodernizowano, zmniejszając liczbę pasażerów do 950 osób. Początkowo Oceanic Constitution trafił jednak 4 sierpnia 1974 roku do rezerwy i nie był wykorzystywany. Oceanic Independence został wycofany z eksploatacji 17 stycznia 1976 roku.
Przez kilka lat statki stały w porcie w Hong Kongu czekając na dalszy los. Zmiana bandery okazała się problemem, ponieważ zgodnie z amerykańskimi przepisami statki obcych bander nie mogły wykonywać regularnych rejsów między amerykańskimi portami. Dopiero w 1980 roku klasyfikowane już jako wycieczkowce statki zostały przejęte przez firmę American Hawaii Cruises Inc., która powstała z myślą o obsłudze rejsów wokół Hawajów. Constitution przeszedł remont, po którym mógł zabrać na pokład 1088 pasażerów.
W 1982 roku oba statki wróciły do swoich oryginalnych nazw, a w 1984 roku przebudowano je, zmniejszając liczbę pasażerów do 800. W 1987 roku oficjalnie portem macierzystym wycieczkowców zostało Honolulu. Ze względu na wiek statków, ich kariera powoli dobiegała jednak końca. Constitution został wycofany z eksploatacji w 1995 roku i posłużył jako źródło części zamiennych dla Independence, którego eksploatowano aż do 2001 roku, kiedy to American Hawaii Cruises zbankrutowało. W międzyczasie, w 1997 roku Constitution został sprzedany na złom, jednak w drodze do stoczni złomowej, 17 listopada 1997 roku zatonął w trakcie holowania około 1300 km od Hawajów.
Dalszy los Constitution
Constitution w listopadzie 2001 roku popłynął do San Francisco, gdzie czekał na dalszy los. w lutym 2003 roku jednostką zainteresowała się Norwegian Cruise Line, która chciała rozbudować swoją amerykańską filię (kupując m.in. SS United States). Niestety zmiana właściciela niewiele zmieniła i Constitution dalej niszczał w porcie. W 2006 roku zmieniono jego nazwę na Oceanic, co sugerowało, że rozpoczęto przygotowania do jego złomowania.
8 lutego 2008 roku dawny liniowiec wyruszył oficjalnie do Singapuru, ale ostatecznie trafił do Dubaju. Mimo nałożenia kary na firmę Global Marketing Systems, która przejęła wcześniej statek i odholowała go z San Francisco, dalszy los jednostki wydawał się przesądzony. W 2009 roku ponownie zmieniono nazwę statku na Platinium II i zaczęto holować do Alang w Indiach w celu zezłomowania. Indyjskie władze początkowo nie zgodziły się na przyjęcie statku, ponieważ nie był on oczyszczony z azbestu i innych toksycznych materiałów.
W tej sytuacji statek zacumowano w pobliżu brzegu. Co ciekawe, holownik, który dostarczył Platinium II do Indii pod koniec rejsu popsuł się i inny holownik musiał dokończyć rejs. Uszkodzoną jednostkę odholowano w tym czasie… na plażę gdzie rozpoczęto złomowanie. W trakcie burzliwych rozmów z władzami, w lutym 2010 roku Platinium II zerwał się z kotwicy i został wyrzucony na brzeg. Szybko okazało się, że doszło wówczas do uszkodzenia kadłuba, który powoli zaczął się rozpadać. W marcu 2010 roku kadłub pękł, co oznaczało, że nie da się go już odholować. W tej sytuacji lokalne władze wydały warunkowo zgodę na jego zezłomowanie na miejscu. Prace trwały do stycznia 2011 roku.
Podsumowanie
SS Independence i SS Constitution to mało znane jednostki, które miały jednak długą i ogólnie udaną karierę. Na ich pokładach często gościli celebryci a nawet politycy i ważni przedsiębiorcy. Były to jedne z ostatnich amerykańskich liniowców, które pływały pod amerykańską banderą.
Jak jednak przystało na stare, zbudowane jeszcze w latach 50. statki, po długiej karierze zaczęły się ich problemy. Wszechobecny azbest i inne materiały, których stosowania z czasem zakazano sprawiły, że był problem z ich złomowaniem. Nawet w tanich stoczniach złomowych, takich jak np. Alang nie zawsze decydowano się na złomowanie takich jednostek bez wcześniejszego przygotowania.
Wysłużone jednostki były więc sporym obciążeniem. Fakt, że Constitution zatonął w drodze do stoczni złomowej był bardzo korzystny dla właściciela jednostki, czego najlepszym dowodem były problemy z złomowaniem Independence wiele lat później.
Discover more from SmartAge.pl
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
