Specjalistyczny samolot transportowy Boeing Dreamlifter

Wraz z rozpoczęciem produkcji Boeinga 787 Dreamliner, Boeing musiał wprowadzić do eksploatacji specjalistyczny samolot transportowy, przystosowany do przewożenia skrzydeł i kadłubów nowych maszyn między zakładami produkcyjnymi rozsianymi na całym świecie. Tak powstał Boeing Dreamlifter.

Od samego początku prac nad Boeingiem 787 Dreamliner, Boeing zakładał, że samoloty będą składane z części wyprodukowanych przed podwykonawców na całym świecie. Dotyczyło to zarówno mniejszych podzespołów, jak i dużych elementów konstrukcji, takich jak skrzydła i kadłuby. Standardowo w takich sytuacjach, elementy te dostarcza się do zakładów montażowych drogą morską lub lądową. Wadą tego rozwiązania jest jednak czas potrzebny na przetransportowanie często bardzo dużych elementów.

Boeing Dreamlifter

W związku z tym w 2003 roku Boeing ogłosił, że zbuduje specjalistyczny samolot transportowy, przystosowany do przewozu skrzydeł i kadłubów Dreamlinerów. Aby ograniczyć zakres prac projektowych, podjęto decyzję o wykorzystaniu dostępnych w dużych ilościach Boeingów 747-400. Początkowo wybrano 3 samoloty tego typu, jednak ostatecznie przebudowano cztery maszyny – jedną pozyskaną od Air China, dwie z China Airlines i jedną z Malaysia Airlines.

W ramach przebudowy zmieniono kadłub i usterzenie, dodając otwierany ogon, pozwalający na załadunek. Z racji tego, że samoloty miały być wykorzystywane głównie do przewozu elementów konstrukcji Boeingów 787 Dreamliner, nazwano je Boeing Dreamlifter (przy czym właściwa nazwa to Boeing 747-400 Large Cargo Freighter (LCF)).

Boeing Dreamlifter

Pierwszy przebudowany samolot zaprezentowano na lotnisku Taipei Taoyuan International Airport 17 sierpnia 2006 roku, a oblot miał miejsce 9 września 2006 roku. Następnie Dreamlifter został poddany próbom, a 16 lutego 2007 roku oblatano drugi egzemplarz. W kolejnych miesiącach oblatano jeszcze dwie maszyny. Do eksploatacji trzy pierwsze samoloty weszły w czerwcu 2008 roku, a czwarty w lutym 2010 roku. Od tego czasu wszystkie cztery maszyny są cały czas w eksploatacji.

Boeing Dreamlifter ma 71,68 m długości, 64,4 m rozpiętości skrzydeł, a jego maksymalna masa startowa wynosi 364 235 kg. Napęd stanowią cztery silniki Pratt & Whitney  PW4000, zapewniające prędkość 878 km/h i zasięg z ładunkiem wynoszący 7800 km. Przestrzeń ładunkowa ma pojemność 1840 m³ i do momentu powstania Airbusa Beluga XL, Dreamlifter dysponował największym przedziałem transportowym wśród wszystkich samolotów (An-225 dysponuje przestrzenią ładunkową o objętości około 1300 m³).