Specjalistyczny samolot transportowy Boeing Dreamlifter

Wraz z rozpoczęciem produkcji Boeinga 787 Dreamliner, Boeing musiał wprowadzić do eksploatacji specjalistyczny samolot transportowy, przystosowany do przewożenia skrzydeł i kadłubów nowych maszyn między zakładami produkcyjnymi rozsianymi na całym świecie. Tak powstał Boeing Dreamlifter.

Od samego początku prac nad Boeingiem 787 Dreamliner, Boeing zakładał, że samoloty będą składane z części wyprodukowanych przed podwykonawców na całym świecie. Dotyczyło to zarówno mniejszych podzespołów, jak i dużych elementów konstrukcji, takich jak skrzydła i kadłuby. Standardowo w takich sytuacjach, elementy te dostarcza się do zakładów montażowych drogą morską lub lądową. Wadą tego rozwiązania jest jednak czas potrzebny na przetransportowanie często bardzo dużych elementów.

Boeing Dreamlifter (fot. Ken Fielding/Flickr.com)

W związku z tym w 2003 roku Boeing ogłosił, że zbuduje specjalistyczny samolot transportowy, przystosowany do przewozu skrzydeł i kadłubów Dreamlinerów. Aby ograniczyć zakres prac projektowych, podjęto decyzję o wykorzystaniu dostępnych w dużych ilościach Boeingów 747-400. Początkowo wybrano 3 samoloty tego typu, jednak ostatecznie przebudowano cztery maszyny – jedną pozyskaną od Air China, dwie z China Airlines i jedną z Malaysia Airlines.

W ramach przebudowy zmieniono kadłub i usterzenie, dodając otwierany ogon, pozwalający na załadunek. Z racji tego, że samoloty miały być wykorzystywane głównie do przewozu elementów konstrukcji Boeingów 787 Dreamliner, nazwano je Boeing Dreamlifter (przy czym właściwa nazwa to Boeing 747-400 Large Cargo Freighter (LCF)).

Boeing Dreamlifter (fot. Chang-Song Wang)

Pierwszy przebudowany samolot zaprezentowano na lotnisku Taipei Taoyuan International Airport 17 sierpnia 2006 roku, a oblot miał miejsce 9 września 2006 roku. Następnie Dreamlifter został poddany próbom, a 16 lutego 2007 roku oblatano drugi egzemplarz. W kolejnych miesiącach oblatano jeszcze dwie maszyny. Do eksploatacji trzy pierwsze samoloty weszły w czerwcu 2008 roku, a czwarty w lutym 2010 roku. Od tego czasu wszystkie cztery maszyny są cały czas w eksploatacji.

Boeing Dreamlifter ma 71,68 m długości, 64,4 m rozpiętości skrzydeł, a jego maksymalna masa startowa wynosi 364 235 kg. Napęd stanowią cztery silniki Pratt & Whitney  PW4000, zapewniające prędkość 878 km/h i zasięg z ładunkiem wynoszący 7800 km. Przestrzeń ładunkowa ma pojemność 1840 m³ i do momentu powstania Airbusa Beluga XL, Dreamlifter dysponował największym przedziałem transportowym wśród wszystkich samolotów (An-225 dysponuje przestrzenią ładunkową o objętości około 1300 m³).