Na obrzeżach Tokio, przy brzegu rzeki Edo w Japonii znajduje się kompleks Shutoken gaikaku hōsuiro, znany pod angielską nazwą Metropolitan Area Outer Underground Discharge Channel. Metropolitalny podziemny kanał zrzutowy, bo tak można przetłumaczyć tę nazwę to jeden z najbardziej niesamowitych projektów przeciwpowodziowych w Japonii i chyba nawet na całym świecie.
Ze względu na swoje położenie geograficzne, Tokio jest bardzo mocno narażone na zalewanie w trakcie tajfunów. Duża część miasta znajduje się bowiem w depresji. Generowane przez powodzie straty był dużym obciążeniem dla budżetu, w związku z czym władze miasta podjęły decyzję o zbudowaniu specjalnego systemu kanałów i zbiorników, które miały przyjmować nadmiar wody w trakcie tajfunów i tym samym zmniejszać skutki powodzi. Brak miejsca na powierzchni sprawił, że cały projekt musiał zostać zrealizowany pod ziemią.
Prace nad kompleksem rozpoczęto w 1992 roku i zakończono na początku 2006 roku – koszt prac wyniósł około 2,2 mld dolarów. Jego najważniejszym elementem jest sieć zbiorników i tuneli Shutoken gaikaku hōsuiro. W skład kompleksu wchodzi potężny podziemny zbiornik o wysokości 25,4 m, szerokości 78 m i długości 177 m w którym znajduje się 59 wzmocnionych filarów podtrzymujących sklepienie. Oprócz głównego zbiornika, zbudowano 5 mniejszych zbiorników o wysokości 65 m i średnicy 32 m, połączonych ze sobą tunelami o łącznej długości 6,4 km. Całość znajduje się 50 m pod powierzchnią ziemi. Konstrukcja kompleksu została tak zaprojektowana, aby wytrzymać olbrzymie ciśnienie wody, która wpadałaby do zbiorników.
Rury połączone są z systemem zrzutowym, pozwalającym na spuszczanie wody do rzeki Edo. Wykorzystywane są do tego pompy o łącznej mocy 13 000 KM, które są w stanie wypompować około 200 ton wody na sekundę. Normalnie wnętrze tuneli i zbiorników jest puste, co umożliwia organizowanie wycieczek dla turystów (w języku japońskim). Główny zbiornik systemu ze względu na swój wygląd robi niesamowite wrażenie i nazywany jest podziemną świątynią.
Miejsce to nie tylko chroni stolicę Japonii przed powodziami (dowodząc swojej skuteczności już wielokrotnie w ostatnich latach – 7-12 razy rocznie kompleks jest wykorzystywany do odebrania nadmiaru wody), ale jest również atrakcja turystyczną przyciągającą licznych turystów nie tylko z Japonii. Co ciekawe, wnętrze głównego zbiornika kilkukrotnie wykorzystano podczas kręcenia kilku filmów oraz reklam.
Warto dodać, że chociaż Shutoken gaikaku hōsuiro to niesamowity kompleks i chyba najbardziej znany na świecie tego typu obiekt, nie jest jedynym. Podobne konstrukcje budowane są w innych krajach i często mają o większe rozmiary (jak np. system chroniący Chicago przed powodziami). Nie jest to też jedyny system chroniący Tokio przed powodziami – istnieje jeszcze wiele specjalnych śluz i blokad, podobnych do tych stosowanych w Holandii.
