Budowane w latach 30. samoloty pasażerskie Dewoitine D.332, D.333 i D.338 nie odegrały znaczącej roli w rozwoju lotnictwa. Były to typowe samoloty zaprojektowane do obsługi trasy między Paryżem a Sajgonem.

Na początku lat 30. linie lotnicze Air France złożyły w zakładach Dewoitine zamówienie na samolot pasażerski do obsługi trasy między Paryżem a francuskimi Indochinami, głównie Sajgonem. 11 lipca 1933 roku oblatano pierwszy prototyp samolotu oznaczonego jako Dewoitine D.332. Maszyna otrzymała nazwę Émeraude. Po serii prób, 21 grudnia 1933 roku D.332 udał się w podróż do Sajgonu, gdzie dotarł 28 grudnia.

Dewoitine D.332
Dewoitine D.332

Podczas lotu powrotnego, w odległości zaledwie 400 km od Paryża samolot wpadł w silną burzę śnieżną i rozbił się niedaleko Corbigny. Mimo katastrofy Air France złożyło zamówienie na 3 kolejne samoloty ale w nieco powiększonej wersji D.333. Maszyny te wykorzystywano na trasie z Tuluzy do Dakaru, będącej częścią trasy do Ameryki Południowej. Samoloty przetrwały II wojnę światową, a 2 z nich zostały przekazane Argentynie, która używała ich do końca lat 40.

Na podstawie doświadczeń z eksploatacji Dewoitine D.333 linie Air France zamówiły kolejną wersję maszyny, ale z chowanym podwoziem. Samolot został oblatany w 1936 roku i otrzymał nazwę Dewoitine D.338. Zbudowano 30 egzemplarzy, które wykorzystywano do obsługi pierwotnej trasy do Sajgonu, a później do Hong Kongu.

Dewoitine D.332
Dewoitine D.332

Część maszyn, która znajdowała się poza Francją gdy wybuchła II wojna światowa, pozostała w eksploatacji. 7 maszyn znajdujących się we Francji zostało przejętych przez Lufthansę. Ostatecznie 9 samolot przetrwało wojnę i przez kilka miesięcy wykorzystywano do obsługi trasy między Paryżem a Niceą. Dwa samoloty trafiły natomiast do Argentyny, gdzie używano ich do końca lat 40.

Oprócz seryjnych maszyn zbudowano dwa prototypy. Pierwszy z nich to D.342 o ulepszonej aerodynamice i większą kabiną pasażerską na 24 miejsc. Samoloty otrzymał mocniejsze silniki Gnome-Rhône 14N o mocy 915 KM. Co istotne, samolot ukończono już podczas wojny w 1942 roku. Druga maszyna to D.620 z turbodoładowanymi silnikami Gnome-Rhône 14Krsd o mocy 880 KM i kabiną pasażerską dla 30 pasażerów. Samolot nie wszedł do służby.

Dewoitine D.332
Dewoitine D.332
Dewoitine D.332 Dewoitine D.338
Długość 18,95 m 22,13 m
Rozpiętość skrzydeł 29 m 29 m
Maksymalna masa startowa 9350 kg 11 150 kg
Napęd 3 silniki Hispano-Suiza 9V o mocy 575 KM każdy 3 silniki Hispano-Suiza 9V-16 i 9V-17 o mocy 650 KM
Prędkość maksymalna 300 km/h 301 km/h
Prędkość przelotowa 250 km/h 260 km/h
Zasięg 2000 km 1950 km
Załoga/pasażerowie 4/8 4/12 (lub 15, 18 albo 22)
Cechy szczególne Stałe podwozie, metalowa konstrukcja Chowane podwozie, metalowa konstrukcja, 6 foteli mogło być przerobionych na łóżka


Discover more from SmartAge.pl

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

Wspieraj SmartAge.pl na Patronite
Udostępnij.
SmartAge.pl
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.