Zbudowany w 1863 roku francuski Plongeur był pierwszym okrętem podwodnym w którym napęd stanowił silnik, a nie siła ludzkich mięśni. Jednostka wyróżniała się olbrzymimi rozmiarami i ogólnie niezbyt udaną konstrukcją. Chociaż wycofano ją w 1872 roku, okręt zezłomowano dopiero w w latach 30. XX wieku.
Historia okrętu sięga 1859 roku, kiedy Conseil des travauxa, czyli francuskie biuro ds. konstrukcji okrętów ogłosiło konkurs na projekt okrętu podwodnego. Z przesłanych projektów przeanalizowano trzy, wybierając ostatecznie projekt przygotowany przez Siméona Bourgeoisa i Charlesa Bruna. Stępkę pod okręt położono 1 czerwca 1860 roku w stoczni w Rochefort. Wodowanie miało miejsce 16 kwietnia 1863 roku, a pierwsze próby rozpoczęto 6 października 1863 roku. Nadano mu nazwę Plongeur.
Okręt wyróżniał się bardzo nietypową konstrukcją i wyposażeniem. Kadłub miał aż 45 m długości i 381 ton wyporności. Napęd stanowił silnik zasilany sprężonym powietrzem, przechowywanym w 23 zbiornikach o łącznej pojemności 153 m³. Pozwalało ono na pokonanie dystansu 9 km z prędkością 4 węzłów, przy czym maksymalna prędkość okrętu sięgała 5 węzłów. To samo powietrze wykorzystywane było również do opróżniania zbiorników balastowych o pojemności 53 m³.
Ze względu na dużą długość okrętu i konstrukcję, mógł on zanurzać się maksymalnie na głębokość 10 m. Jego uzbrojenie stanowił taran oraz dwie (lub trzy) torpedy wytykowe. Załoga składała się z 12 osób. Nietypowym rozwiązaniem było zainstalowanie szalupy ratunkowej, mieszczącej całą załogę. Pozwalała ona na ucieczkę z okrętu, gdyby ten zatonął.
Próby jednostki rozpoczęły się 6 października 1863 roku i były kontynuowane do wiosny 1864 roku. Okręt teoretycznie działał poprawnie, jednak był trudny w starowaniu i zanurzał się bardzo gwałtownie dziobem. Mały zasięg i ogólnie problematyczna eksploatacja sprawiły, że po serii prób i eksperymentów, 2 lutego 1872 roku Plongeur został wycofany z służby i wykreślony z rejestru floty.
Nie oznaczało to jednak końca jego kariery. Na przełomie 1872 i 1873 roku okręt przebudowano na… pływający zbiornik wody, wyposażony w dwucylindrowy silnik parowy o mocy 120 KM. W tej roli jednostka wykorzystywana była do 1927 w Rochefort, a następnie została przeniesiona do Tulonu. Ostatecznie wycofano ją z eksploatacji 25 grudnia 1935 roku, po czym wystawiono ją na sprzedaż 26 maja 1937 roku. Dalszy los dawnego okrętu podwodnego nie jest znany, ale prawdopodobnie została zezłomowana.
Plongeur był pierwszym w historii okrętem podwodnym, w którym napęd stanowił silnik, a nie wał korbowy poruszany siłą ludzkich mięśni. Był to też jeden z największych z wczesnych okrętów podwodnych. Podobno Juliusz Verne pisząc powieść 20 000 mil podmorskiej żeglugi inspirował się właśnie Plongeurem.
