SmartAge.pl
    Facebook Twitter Instagram LinkedIn
    Trending
    • Brytyjski czołg podstawowy FV4201 Chieftain
    • Kuna – najstarszy pływający lodołamacz rzeczny na świecie
    • Pancerniki typu Iowa
    • Genex Tower – Zachodnia Brama Belgradu
    • Wschodnia Brama Belgradu
    • Normandie – najsłynniejszy francuski transatlantyk
    • Potez-CAMS 161 – niedokończony olbrzym
    • Pancernik Mikasa – ostatni zachowany predreadnought
    Facebook Twitter Instagram LinkedIn RSS
    SmartAge.pl
    • Technika
      1. Militaria
      2. Lotnictwo
      3. Motoryzacja
      4. Kosmos
      5. Statki i okręty
      6. Kolej
      7. Transport
      Featured
      29 stycznia 20230

      Pancerniki typu Iowa

      Recent
      31 stycznia 2023

      Brytyjski czołg podstawowy FV4201 Chieftain

      30 stycznia 2023

      Kuna – najstarszy pływający lodołamacz rzeczny na świecie

      29 stycznia 2023

      Pancerniki typu Iowa

    • Historia
      1. Katastrofy
      2. Polityka
      3. Terroryzm
      4. Sylwetki
      Featured
      29 stycznia 20230

      Pancerniki typu Iowa

      Recent
      31 stycznia 2023

      Brytyjski czołg podstawowy FV4201 Chieftain

      30 stycznia 2023

      Kuna – najstarszy pływający lodołamacz rzeczny na świecie

      29 stycznia 2023

      Pancerniki typu Iowa

    • Technologia
      1. Internet i komputery
      2. Fotografia
      3. Gadgety
      4. Nauka
      5. Drony
      6. Gry komputerowe
      Featured
      1 marca 20222

      Sea Shadow – eksperymentalny okręt w technologii stealth

      Recent
      1 stycznia 2023

      Muzeum Techniki im. Nikola Tesli w Zagrzebiu

      12 grudnia 2022

      Jak zrobić ładną stronę internetową?

      3 grudnia 2022

      Licznik Geigera – na czym polega fenomen tego urządzenia?

    • Lifestyle
      1. Podróże
      2. Miejsca
      3. Sport
      4. Rozrywka
      5. Kultura
      6. Zabawki
      7. Zdrowie
      8. Jedzenie
      Featured
      6 maja 20210

      Ubrania do zadań specjalnych – Helikon-Tex Woodland i Tiger Stripe

      Recent
      14 stycznia 2023

      Piłkarska zapowiedź weekendu – typy na Serie A!

      24 grudnia 2022

      5 zwyczajów i symboli wigilijnych

      22 grudnia 2022

      Zimowa przerwa od jazdy motocyklem. 5 pomysłów, czym warto się zająć między sezonami

    • Biznes
      1. Historia znanych marek
      2. Media
      3. Przemysł
      4. Reklama
      Featured
      30 grudnia 20190

      Złomowanie statków w XXI wieku

      Recent
      29 grudnia 2022

      Osuszacz powietrza – kiedy warto skorzystać z niego na budowie?

      2 listopada 2022

      Co to jest i jak działa elektroniczny obieg dokumentów?

      30 października 2022

      Cesja umowy leasingu – na czym polega? Kiedy można z niej skorzystać?

    • Recenzje
      1. Gry komputerowe
      2. Filmy
      3. Książki
      4. Sprzęt
      Featured
      9.0
      1 października 20160

      Żywioł. Deepwater Horizon – recenzja

      Recent
      19 października 2022

      Plakat – najlepszy pomysł na aranżację Twojego wnętrza

      21 sierpnia 2022

      Fotoksiążka Saal Professional Line – recenzja

      7.0
      3 czerwca 2022

      Crime Scene Game – Helsinki 2012 – recenzja

    • Redakcja
      • O nas
      • Reklama
    • Kontakt
    SmartAge.pl
    You are at:Strona główna » Giulio Cesare – z ziemi włoskiej do Rosji
    Giulio Cesare - z ziemi włoskiej do Rosji
    Giulio Cesare - z ziemi włoskiej do Rosji
    Artykuły

    Giulio Cesare – z ziemi włoskiej do Rosji

    Michał BanachBy Michał Banach15 października 2022Brak komentarzy6 Mins Read
    Włoskie pancerniki podczas II wojny światowej nie odegrały znaczącej roli w działaniach wojennych, zapisując się na kartach historii licznymi nieskutecznymi rejsami przeciwko alianckiej żegludze w rejonie Morza Śródziemnego. Jedynie historia pancernika Giulio Cesare wyróżnia się zwłaszcza powojennym losem jednostki, która trafiła do ZSRR.

    Geneza

    Pierwszym włoskim dreadnoughtem był pancernik Dante Alighieri, którego budowę rozpoczęto w 1909 roku. Już rok później w stoczni Cantieri Ansaldo w Sestri Ponente koło Genui rozpoczęto budowę kolejnych pancerników należących do typu Conte di Cavour. Okręty te zaprojektował Edoardo Masdea i według założeń, miały one być odpowiedzią na francuskie pancerniki typu Courbet.

    Wodowanie pancernika Giulio Cesare
    Wodowanie pancernika Giulio Cesare

    Jednym z okrętów tego typu był pancernik Giulio Cesare. Stępkę pod niego położono 24 czerwca 1910 roku, a wodowanie miało miejsce 15 października 1911 roku. Włoską banderę okręt podniósł 14 maja 1914 roku. Okręt miał 176 m długości i wyporność ponad 25 000 ton. Napęd stanowiły cztery turbiny parowe o mocy 31 000 KM, zapewniające prędkość 21,5 węzła oraz zasięg 8900 km przy prędkości 10 węzłów.

    Uzbrojenie okrętów składało się z 13 dział kalibru 305 mm umieszczonych w trzech potrójnych i dwóch podwójnych wieżach, 18 dział kalibru 120 mm, 14 dział kalibru 76,2 mm oraz trzech wyrzutni torped kalibru 450 mm. Okręt chroniony był pancerzem o grubości 130-250 mm w pasie burtowym, 24-40 mm na pokładzie, 240-280 mm na wieżach, 130-230 mm na barbetach i 180-280 mm na mostku.  Załoga liczyła 31 oficerów i 969 marynarzy.

    Pancernik Giulio Cesare przed modernizacją
    Pancernik Giulio Cesare przed modernizacją

    Eksploatacja

    Podczas I wojny światowej pancernik nie miał okazji do wykazania się, ponieważ austro-węgierska flota liniowa niechętnie opuszczała porty, a działania tureckiej floty nie interesowały Włochów. Łącznie w trakcie wojny  Giulio Cesare odbył dwa rejsy bojowe, spędzając w morzu 31 godzin, a także liczne rejsy szkolne i treningowe, trwające łącznie 387 godzin.

    Po wojnie pancernik wziął udział w okupacji greckiej wyspy Korfu w 1923 roku (spowodowanej śmiercią włoskiego generała Enrica Telliniego podczas wytyczania granicy grecko-albańskiej). W 1926 roku pancernik został przeniesiony do rezerwy, a w 1928 roku reaktywowany jako okręt szkolny. Równocześnie generał Francesco Rotundi opracował plan modernizacji Regia Marine, w ramach którego Giulio Cesare miał przejść kapitalny remont połączony z przebudową.

    Pancernik Giulio Cesare przed modernizacją
    Pancernik Giulio Cesare przed modernizacją

    Prace na pancerniku rozpoczęto 25 października 1933 roku w stoczni Cantieri Navali del Tirreno e Riuniti w Genui, a zakończono 1 czerwca 1937 roku. Zakres prac był bardzo duży i znacząco wpłynął na polepszenie zarówno osiągów jak i możliwości bojowych okrętu.

    Wydłużono dziób, przez co okręt miał 186 m długości, a jego wyporność wzrosła do 29 600 ton. Wymieniono napęd, instalując dwie turbiny parowe o mocy 75 000 KM, zapewniające prędkość maksymalną 27 węzłów oraz zasięg 11 900 km przy prędkości 13 węzłów.

    Pancernik Giulio Cesare po modernizacji
    Pancernik Giulio Cesare po modernizacji

    Dużą zmianą było zainstalowanie nowych dział artylerii głównej kalibru 320 mm, uraz usunięcie środkowej wieży artylerii głównej (tym samym okręt miał łącznie 10 dział zamiast 13). Wymieniono działa artylerii dodatkowej, rezygnując z umieszczenia ich w barbetach (działa kalibru 120 mm umieszczono w sześciu podwójnych wieżach). Wzmocnieniu uległo uzbrojenie przeciwlotnicze, w skład którego weszły 8 dział kalibru 100 mm, 12 działek kalibru 37 mm i 12 karabinów maszynowych kalibru 13,2 mm (warto dodać, że krótko po zakończeniu I wojny światowej pancernik otrzymał kilka mniejszych dział przeciwlotniczych). Załoga wzrosła do 1260 oficerów i marynarzy.

    Chociaż w porównaniu z nowymi pancernikami, Giulio Cesare nie był aż tak nowoczesny, w swoim czasie znacząco zwiększył potencjał włoskiej floty liniowej. Wraz z wybuchem II wojny światowej okręt został oddelegowany do działań przeciwko brytyjskiej flocie w rejonie Morza Śródziemnego. Do pierwszego starcia a okrętami Royal Navy doszło już 9 lipca 1940 roku. Włoski pancernik stoczył krótki pojedynek artyleryjski z brytyjskim pancernikiem HMS Warspite, odnosząc niewielkie uszkodzenia i według niepotwierdzonych informacji uzyskał jedno trafienie w brytyjski okręt.

    Pancernik Giulio Cesare po modernizacji
    Pancernik Giulio Cesare po modernizacji

    Po naprawach pancernik wrócił do służby i wziął udział w kilkunastu rejsach bojowych, których celem były alianckie konwoje. Skuteczność okrętu była zerowa, głównie z powodu złej taktyki walki oraz systematycznie pogarszających się osiągów pancernika. Łącznie w latach 1940-1943 Giulio Cesare odbył 38 rejsów bojowych, spędzając w morzu 912 godzin i pokonując dystans 31 385 km.

    Wraz z kapitulacją Włoch w 1943 roku, załoga pancernika uciekła na Maltę, nie chcąc, aby Giulio Cesare wpadł w niemieckie ręce. Okręt nigdy nie wrócił do służby we włoskiej flocie, ponieważ na mocy traktatu pokojowego został przekazany w 1949 roku Związkowi Radzieckiemu w ramach reparacji wojennych.

    Z ziemi włoskiej do Rosji

    19 stycznia 1949 roku pancernik z włoską załogą i radzieckimi oficerami przepłynął z Augusty na Sycylii do Wlory w Albanii, gdzie przejęła go radziecka załoga. Oficjalnie banderę ZSRR okręt podniósł 6 lutego 1949 roku, a jego nazwa została przemianowana na Noworossijsk. Dowódcą okrętu został komandor Nikołaj Koszkariew, który dowodził wcześniej pancernikiem Archangielsk (wydzierżawiony Związkowi Radzieckiemu brytyjski pancernik HMS Royal Sovereign).

    Pancernik Giulio Cesare po modernizacji
    Pancernik Giulio Cesare po modernizacji

    Po przejęciu okręt został poddany dokładnym oględzinom, które wykazały, że jak na swój wiek jest w całkiem niezłym stanie. W ciągu kilku kolejnych lat pancernik wykorzystywano w Flocie Czarnomorskiej głównie jako jednostkę szkolną. Noworossijsk przeszedł w tym czasie wiele remontów i modernizacji, w ramach których stare włoskie wyposażenie stopniowo zamieniano na nowsze, radzieckie. Rozważano nawet przezbrojenie pancernika w działa kalibru 305 mm, takie same jak w radzieckich pancernikach.

    Niestety służba okrętu pod radziecką banderą zakończyła się tragicznie w 1955 roku. O godzinie 1.30, w nocy z 28 na 29 października w części dziobowej pancernika doszło do olbrzymiej eksplozji. Mimo podejmowanych prób ratowania okrętu, wlewająca się wodą doprowadziła do jego przechyłu. Początkowo nie wydano rozkazu opuszczenia okrętu, licząc, że pancernik da się uratować, jednak o godzinie 4.15 Noworossijsk przewrócił się na lewą burtę i zatonął.

    Pancernik Giulio Cesare po modernizacji
    Pancernik Giulio Cesare po modernizacji

    Zginęło około 604 marynarzy, będących głównie członkami załogi pancernika, lub należących do ekip ratunkowych. Z wywróconego do góry dnem okrętu udało się uratować 7 marynarzy, którzy sami wydostali się z okrętu oraz dwóch kolejnych, których uratowali nurkowie.

    Natychmiast rozpoczęto śledztwo, które miało wykazać przyczynę zatonięcia okrętu. Ostatecznie uznano, że doszło do eksplozji starej, niemieckiej miny, która zalegała w mule na dnie. Do odpowiedzialności pociągnięto dowódcę okrętu oraz wysokich rangą oficerów Floty Czarnomorskiej. Wrak pancernika został w 1957 roku podniesiony z dna i zezłomowany.

    Ze względu na przebieg śledztwa, narodziło się wiele teorii, według których okręt nie zatonął w sposób opisany przez komisję. Pojawiły się nawet plotki o rzekomym udziale brytyjskich agentów w zatopieniu okrętu, albo prowokacji KGB. żadna z tych teorii nie została jednak nigdy potwierdzona.

    Pancernik Giulio Cesare już jako Noworossijsk
    Pancernik Giulio Cesare już jako Noworossijsk

    Jako ciekawostkę warto dodać, że okręt ten dostępny jest również w grze World of Warships – możecie skorzystać z tego linku, aby założyć nowe konto lub wrócić do gry i uzyskać dodatkowe bonusy.

    Related

    Share. Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email
    Previous ArticlePokonanie bariery dźwięku – Chuck Yeager i jego Bell X-1
    Next Article Ostrawa NATO DAY’s 2022 – relacja
    blank
    Michał Banach
    • Website
    • Facebook
    • Instagram
    • LinkedIn

    Gdybym miał spisać wszystkie swoje zainteresowania to nie starczyłoby mi życia. Głównie interesuję się historią, militariami i techniką a także fotografią, ale lista ta mogłaby być znacznie dłuższa. Skończyłem studia na kierunkach stosunki międzynarodowe oraz dziennikarstwo i komunikacja społeczna na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM.

    Related Posts

    Pancerniki typu Iowa

    29 stycznia 202323 Mins Read

    Pancernik Mikasa – ostatni zachowany predreadnought

    24 stycznia 20235 Mins Read

    Czołg ciężki KW-1 – zapomniana legenda frontu wschodniego

    22 stycznia 20239 Mins Read
    Najpopularniejsze
    Artykuły
    18 stycznia 20230

    Wojenna prowizorka – „niszczyciel czołgów” RSO/PaK 40

    Podczas każdego konfliktu zbrojnego, nawet najlepsze armie często sięgają po prowizoryczne rozwiązania, które w krótkim…

    Artykuły
    4 września 20165

    10 najlepszych asów myśliwskich II wojny światowej

    W trakcie II wojny światowej wojna w powietrzu była równie ważna, jak walki na lądzie.…

    Artykuły
    4 stycznia 20230

    Wewnątrz słynnego czołgu T-34/85

    T-34 był jednym z najważniejszych czołgów II wojny światowej. Pojazd ten stał się legendą, a…

    Reklama
    Najnowsze Artykuły
    31 stycznia 2023

    Brytyjski czołg podstawowy FV4201 Chieftain

    30 stycznia 2023

    Kuna – najstarszy pływający lodołamacz rzeczny na świecie

    29 stycznia 2023

    Pancerniki typu Iowa

    28 stycznia 2023

    Genex Tower – Zachodnia Brama Belgradu

    27 stycznia 2023

    Wschodnia Brama Belgradu

    Reklama




    Losowe
    Artykuły
    31 października 20210

    10 ciekawostek o dyniach

    Jak wygląda dynia, każdy wie, przynajmniej w teorii, ponieważ do rodziny dyniowatych należy ponad 1000…

    Artykuły
    4 stycznia 20170

    Ural-5920 (Nami-0157) – nietypowy pojazd gąsienicowy

    Eksploracja znajdujących się na północy i dalekim wschodzie Rosji pól naftowych to spore wyzwanie. Pomijając…

    Artykuły
    21 października 20200

    Port lotniczy Skiatos – greckie Sint Maarten

    Port lotniczy Princess Juliana na wyspie Sint Maarten na Karaibach słynnie z charakterystycznego położenia i…

    Artykuły
    29 czerwca 20210

    Linke-Hofmann R.I – (prawie) niewidzialny bombowiec z I wojny światowej

    Podczas I wojny światowej powstało wiele niecodziennych samolotów. Specjalizująca się w produkcji tramwajów firma Linke-Hofmann…

    Artykuły
    17 lutego 20170

    Buzłudża – symbol bułgarskiego socjalizmu

    Socjalizm pozostawił po sobie w Europie Środkowej i Wschodniej wiele pamiątek – zwłaszcza budynków i pomników.…

    Dołącz do nas na Facebooku
    SmartAge.pl
    O nas
    O nas

    SmartAge.pl - Portal ludzi ciekawych świata powstał w 2014 roku. Na stronie znajdziecie liczne artykuły, ciekawostki, recenzje, wywiady, oraz wiele więcej. Piszemy o rzeczach znanych i nieznanych, o tym co było pierwsze, największe, najlepsze, albo też ostatnie, najmniejsze i najgorsze. Wszystko to podane w ciekawej i zwięzłej formie. SmartAge.pl jest zarejestrowany w międzynarodowym systemie informacji o wydawnictwach ciągłych i oznaczony symbolem ISSN 2391-7342

    Facebook Twitter Instagram LinkedIn RSS
    • Strona główna
    • Kontakt
    • Reklama
    • O nas
    • Regulamin
    • Polityka Prywatności
    • RODO
    © Copyright by SmartAge Media Sp. z o.o. 2023. Wszelkie prawa zastrzeżone. SmartAge.pl ISSN 2391-7342

    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.