Czołgi kołowo-gąsienicowe pojawiły się na krótko w latach 30., ale nie zyskały większej popularności poza ZSRR. W 1940 roku w Nowej Zelandii powstał jednak oryginalny projekt czołgu lekkiego Schofield, który wyposażono w bardzo oryginalne podwozie składające się z kół i gąsienic. Pojazd nie wszedł do produkcji seryjnej.

W 1940 roku wraz z postępami walk w Europie, sytuacja militarna Australii i Nowej Zelandii systematycznie pogarszała się. Perspektywa japońskiego ataku na te kraje była coraz bliższa, a równocześnie możliwości dostarczenia uzbrojenia z Wielkiej Brytanii była coraz mniej możliwa, ponieważ kraj ten sam potrzebował uzbrojenia do obrony.

Schofield Tank
Schofield Tank

Przygotowując się na ewentualne odcięcie od dostaw uzbrojenia i potrzebę wyposażenia sił zbrojnych w sprzęt rodzimej produkcji, dowództwo nowozelandzkiej armii zaczęło szukać w kraju firm zdolnych do produkcji uzbrojenia. W tym momencie pojawił się E. J. Schofield, dealer samochodowy General Motors z Wellington. Zaprezentował on władzom projekt bardzo oryginalnego czołgu lekkiego w układzie kołowo-gąsienicowym.

Do jego zbudowania wykorzystał podwozie ciężarówki Chevrolet 6, do którego domontował podwozie z ciągnika gąsienicowego Universal Carrier. Podwozie wyposażone było w system pozwalający na opuszczanie i podnoszenie kół, co pozwalała na zmianę napędu. W pierwszej wersji czołg wyposażony był w karabiny maszynowe, jednak wkrótce po prezentacji powstała druga wersja czołgu z działem kalibru 40 mm i karabinem maszynowym w wieży.

Schofield Tank
Schofield Tank

Czołg miał 4 m długości i ważył 5,3 tony. Napęd stanowił sześciocylindrowy silnik Chevroleta o mocy 30 KM, zapewniający prędkość maksymalną 72 km/h na kołach i 43 km/h na gąsienicach, oraz zasięg 900 km. Pancerz wykonano z płyt pancernych wyprodukowanych przez New Zealand Railways. Miały one grubość 6-10 mm. Załoga liczyła 3 osoby – dowódcę, strzelca i kierowcę.

Czołg poddano testom, które wykazały jest trudny w eksploatacji i niezbyt użyteczny. W 1942 roku prace nad pojazdem wstrzymano, ale prototyp wysłano do Wielkiej Brytanii, gdzie poddano go dalszym testom. Brytyjczycy ocenili go niezbyt pozytywnie i zarekomendowali całkowite wstrzymanie dalszych prac nad czołgiem. W tej sytuacji prototyp trafił do magazynu, w którym przeleżał do końca wojny. Po jej zakończeniu zezłomowano go.

Schofield Tank
Schofield Tank

Schofield Tank był przykładem typowego projektu tworzonego przez konstruktora nie mającego związku z wojskiem. Czołg był zbyt skomplikowany, kompletnie nieprzemyślany i nieprzydatny w warunkach bojowych. Pomysł wykorzystania czołgów kołowo-gąsienicowych był na początku lat 40. już przeżytkiem. Na szczęście dla Nowej Zelandii, sytuacja Wielkiej Brytanii nie pogorszyła się tak mocno, a wraz z dołączeniem Stanów Zjednoczonych do wojny w grudniu 1941 roku pojawił się nowy dostawca uzbrojenia.


Discover more from SmartAge.pl

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

Wspieraj SmartAge.pl na Patronite
Udostępnij.
SmartAge.pl
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.