Niszczyciele typu Friesland – z Holandii do Peru

Po II wojnie światowej Holandia musiała odbudować swoją flotą praktycznie od podstaw. W związku z tym stworzono zakrojony na szeroką skalę program budowy nowych okrętów. Wśród zamówionych jednostek znalazły się niszczyciele typu Friesland, które po kilkudziesięciu latach służby zostały sprzedane Peru.

Geneza

Pierwszymi zbudowanymi w Holandii po II wojnie światowej dużymi okrętami wojennymi były niszczyciele typu Holland. Z planowanych 6 jednostek zbudowano jednak tylko 4, ponieważ na bazie zdobytego podczas prac projektowych doświadczenia podjęto decyzję o zamówieniu kolejnych 8 okrętów, ale według nowego, bardziej dopracowanego projektu.

Nowe okręty początkowo określano jako „niszczyciele zwalczania okrętów podwodnych 1949”, ale z czasem sklasyfikowano je jako okręty typu Friesland. Od swoich poprzedników jednostki te różniły się większą wypornością i długością, oraz uzbrojeniem. Za ich projekt odpowiadał inżynier K. de Munter, a budowę, podobnie jak w przypadku poprzednich okrętów zlecono kilku stoczniom, aby przyśpieszyć prace.

W stoczni NDSM Amsterdam zamówiono 4 okręty (Friesland, Groningen, Drenthe i Amsterdam), w stoczni KM de Schelde zamówiono 2 okręty (Limburg i Utrecht), a w stoczniach Witon-Fijenoord i RDM Rotterdam po jednym okręcie (Overijssel i Rotterdam). Budowę pierwszej jednostki rozpoczęto 17 grudnia 1951 roku, a ostatni z okrętów wszedł do służby 10 kwietnia 1958 roku.

Niszczyciele typu Friesland

Podobnie jak okręty typu Holland, niszczyciele typu Friesland od początku projektowane były przede wszystkim z myślą o zwalczaniu okrętów podwodnych. Okręty te miały 116 m długości i wyporność całkowitą 3070 ton. Ich napęd stanowiły dwie turbiny parowe o mocy 60 000 KM, zapewniające prędkość maksymalną 36 węzłów i zasięg 4000 mil morskich (7400 km) przy prędkości 18 węzłów. Uzbrojenie składało się z dwóch podwójnych uniwersalnych dział Boforsa kalibru 120 mm, 6 pojedynczych działek przeciwlotniczych Boforsa kalibru 40 mm, dwóch czterolufowych wyrzutni rakietowych bomb głębinowych kalibru 375 mm oraz dwóch tradycyjnych zrzutni bomb głębinowych.

Wyposażenie elektroniczne składało się z stacji radiolokacyjnej dozoru powietrznego LW 02, wykrywania celów powietrznych DA 01, dozoru nawodnego ZW 01 i kierowania ogniem artylerii M 45 oraz sonarów typu 162 i 170B. Załoga okrętów była całkiem spora i liczyła około 280 oficerów i marynarzy.

Eksploatacja

Niszczyciele typu Friesland pozostawały w eksploatacji przez całkiem długi czas, ale ich służba nie należała do zbyt efektownych. Przez większość czasu okręty brały udział w ćwiczeniach i szkoleniach załóg, oraz wizytach kurtuazyjnych. W 1956 roku Friesland wspólnie z krążownikiem De Zeven Provinciën odwiedził Leningrad.

W 1959 roku Utrecht i Amsterdam zostały zmodernizowane i wyposażone w 8 wyrzutni torped. W 1962 roku Friesland, Limburg i Utrecht brały udział w incydencie w Nowej Gwinei Holenderskiej. Jako jedyny z okrętów tego typu, Friesland nie został sprzedany do Peru.

Groningen odwiedził Leningrad w 1977 roku wspólnie z fregatą Tromp, okrętem zaopatrzeniowym Poolster oraz niszczycielem Overijssel. Drenthe został w 1980 roku poważnie uszkodzony w wyniku pożaru w maszynowni, co przyśpieszyło jego wycofanie z służby (ale po remoncie sprzedano go do Peru).

Służba pod peruwiańską banderą była krótka. Na początku lat 90. wszystkie niszczyciele zostały wycofane z służby, głównie z powodu wieku i złego stanu technicznego. Początkowo przeniesiono je do rezerwy, ale z czasem zostały prawdopodobnie (nie ma dokładnych informacji na ten temat) zezłomowane.

Jako ciekawostkę warto dodać, że okręty te dostępne są również w grze World of Warships – możecie skorzystać z tego linku, aby założyć nowe konto lub wrócić do gry i uzyskać dodatkowe bonusy.