Najwyższa wieża telewizyjna w Europie – Ostankino

Zbudowana w latach 1960-1967 wieża telewizyjna Ostankino w Moskwie, jest najwyższym obiektem i wieżą telewizyjną w Europie. Jedynym europejskim obiektem, który przewyższał ją wysokością był maszt radiowy w Konstantynowie, który niestety zawalił się w 1991 roku.

Wieża telewizyjna Ostankino

W drugiej połowie lat 50. radzieckie władze podjęły decyzję o budowie nowej wieży telewizyjnej w Moskwie, która zastąpiłaby dotychczasowe obiekty tego typu. Nowa wieża miała zapewnić większy zasięg przesyłania sygnału, ale przede wszystkim miała być pokazem potęgi Związku Radzieckiego. Zakładano, że budowa zakończy się przed 50. rocznicą rewolucji październikowej.

30 stycznia 1956 roku wstępnie wyznaczono działkę pod budowę obiektu, jednak w marcu 1959 roku miejsce budowy przeniesiono w rejon Ostankina. Prace budowlane rozpoczęto w lipcu 1960 roku, a pierwsze betonowe bloki umieszczono 27 września 1960 roku. Projekt wieży stworzył N. W. Nikitin, głównymi inżynierami odpowiedzialnymi za projekt byli M. A. Szkud i B. A. Żłobin. Głównym architektem był L. I. Batalow, a pozostałymi architektami odpowiedzialnymi za projekt byli D. I. Burdyn, M. A. Szkud i L. N. Szypakin. Znaczący wpływ na projekt miał również niemiecki inżynier budowlany Fritz Leonhardt, który zaproponował zwiększenie liczby podpór wieży z czterech do dziesięciu, co znacząco zwiększyło stabilność konstrukcji.

Prace nad wieżą zakończono krótko przed 50. rocznicą rewolucji październikowej, a 5 listopada 1967 roku oficjalnie uruchomiono obiekt. Wieża Ostankino od początku wyróżniała się nie tylko rozmiarem, ale również konstrukcją. Do jej budowy wykorzystano prefabrykowane bloki zbrojonego betonu, dzięki czemu prace budowlane szły szybko. W momencie oddania do eksploatacji wieża miała 533 m wysokości, jednak obecnie dzięki nowej antenie ma 540 metrów.

Betonowa część wieży ma 385 m wysokości, a cała konstrukcja wraz z fundamentami waży około 55 000 ton. Obecnie w wieży działa 5 wind – cztery szybkobieżne i jedna towarowa. Na wysokości 328-334 metrów znajduje się trzypoziomowa, obrotowa restauracja (bistro, kawiarnia i restauracja). Jeden obrót restauracji trwa 40 minut. Na wysokości 337 i 340 m znajdują się dwa tarasy widokowe – zamknięty i otwarty. Zamknięty taras jest dostępny przez cały rok, natomiast otwarty tylko w okresie od maja do października. Liczba osób, które mogą wejść na taras jest ograniczona do 90-osobowych grup.

W momencie oddania do użytku wieża Ostankino była najwyższym budynkiem na świecie. Obecnie pozostaje najwyższym obiektem zbudowanym w Europie i czwartą najwyższą wieżą telewizyjną na świecie. Jedynym wyższym od moskiewskiej wieży obiektem w Europie był maszt radiowy w Konstantynowie, który zawalił się w 1991 roku.

Pożar w wieży w 2000 roku

W 2000 roku o mały włos nie doszłoby do zawalenia wieży, ponieważ 27 sierpnia w wyniku spięcia w instalacji elektrycznej, na wysokości 461 m wybuchł bardzo trudny do ugaszenia pożar. Trzy piętra wieży zostały całkowicie spalone, a jedna z wind spadła z wysokości 300 m po tym, jak ogień uszkodził kable. W windzie zginęły trzy osoby.

Największym problemem z jakim spotkali się strażacy był brak dostępu do środków gaśniczych w rejonie pożaru, ponieważ system przeciwpożarowy wieży przestał działać. W związku z tym strażacy musieli wnosić po schodach na szczyt specjalne gaśnice. Ogień nie rozprzestrzenił się dalej dzięki specjalnym azbestowym zaporom, znajdującym się w wieży.

Po ugaszeniu pożaru okazało się, że iglica odchyliła się na bok, ale uznano, że nie zagraża to stabilności wieży. W wyniku pożaru przez kilkanaście godzin nie nadawano sygnału telewizyjnego, Po pożarze rozpoczęto trwającą kilka lat renowację wieży, jednak dopiero w 2008 roku ponownie otwarto tarasy widokowe, a w 2016 roku przywrócono restaurację.

W 2007 roku doszło do kolejnego pożaru, ale nie wyrządził on większych szkód, ponieważ wybuchł na platformie poza wieżą.