Królowa Elżbieta II zapisała się w historii jako jedna z najważniejszych monarchiń. Urodziła się 21 kwietnia 1926 roku i początkowo była trzecia w kolejce do tronu. W 1952 roku została jednak królową Wielkiej Brytanii i panowała aż do swojej śmierci 8 września 2022 roku. Była najdłużej panującą brytyjską monarchinią i drugą w historii najdłużej panującą koronowaną głową.
Elżbieta II, a właściwie Elżbieta Aleksandra Maria Windsor była córką księcia Yorku Alberta (późniejszego króla Jerzego VI) oraz księżnej Yorku, Elżbiety Bowes-Lyon. Początkowo edukację i wychowanie otrzymała w domu. Gdy tron objął jej ojciec, Jerzy VI, przeniosła się do pałacu Buckingham. Było już wówczas wiadomo, że będzie jego następczynią na tronie, w związku z czym przygotowywano ją do objęcia tronu.
Podczas II wojny światowej wraz z siostrą Małgorzatą pozostała w Wielkiej Brytanii. W 1943 roku po raz pierwszy samodzielnie wystąpiła publicznie. W lutym 1945 roku wstąpiła do Auxiliary Territorial Service ze stopniem podporucznika. Przeszła przeszkolenie na kierowcę i mechanika, uzyskując ostatecznie stopień kapitana. W 1947 roku złożyła swoją pierwszą oficjalną wizytę zagraniczną, odwiedzając Związek Południowej Afryki.
Swojego męża Filipa poznała już w 1934 roku (mając zaledwie 8 lat). W 1939 roku spotkali się ponownie, utrzymując od tego czasu regularny kontakt. Mimo sprzeciw rodziny królewskiej, w 1946 roku Filip otrzymał zgodę na poślubienie Elżbiety. Ślub miał miejsce 20 listopada 1947 roku. Rok później na świat przyszedł jej pierwszy syn, Karol.
Na początku lat 50. Elżbieta zaczęła stopniowo przejmować obowiązki królewskie ojca z powodu jego choroby. Odbywała liczne podróże zagraniczne. 6 lutego 1952 roku przebywała w Kenii, gdzie dowiedziała się o śmierci ojca. Następnego dnia została ogłoszona następczynią tronu. Koronacja odbyła się jednak dopiero 2 czerwca 1953 roku.
Elżbieta II, bo takie imię królewskie przyjęła, objęła tron w przejściowym momencie w historii Wielkiej Brytanii. W okresie powojennym kraj ten utracił większość swoich kolonii. Imperium brytyjskie uległo więc znaczącemu pomniejszeniu. Od początku jednak, królowa dbała o utrzymanie dobrych relacji z krajami Wspólnoty Narodów, a także z najważniejszymi mocarstwami światowymi.
W kolejnych latach jej panowania zarówno kraj i jak sama rodzina królewska przeżyły wiele kryzysów i zmian. Mimo to Elżbieta II starając się ocieplić wizerunek rodziny królewskiej zyskała dużą popularność zarówno wśród poddanych jak i polityków i ludzie z całego świata.
Zasiadała na tronie przez 70 lat do 8 września 2022 roku, zapisując się w historii jako najdłużej panująca brytyjska monarchini oraz jako druga w historii najdłużej panująca koronowana głowa (zaraz po Ludwiku XIV, który zasiadał na tronie przez 72 lata). Zapisała się również w historii za sprawą swojego zachowania – z jednej strony bardzo powściągliwego i typowego dla brytyjskiej rodziny królewskiej, ale z drugiej cechowała się dużym poczuciem humoru (jej postać pojawiła się w wielu filmach, również komediowych. Wyróżniała się również swoimi kolorowymi kreacjami, w których występowała publicznie. Jako miłośniczka psów rasy Corgi i Dorgi, miała ich aż 30 w swoim życiu.
Elżbieta II była również pierwszą monarchinią w historii, która odbyła podróż dookoła świata – 6-miesięczna podróż rozpoczęła się w 1953 roku i zakończyła w 1954 roku. Co ciekawe, była również pierwszą królową Australii, Nowej Zelandii i wysp Fidżi, która… odwiedziła te kraje. Łącznie odbyła 696 podróży zagranicznych. Za czasów jej panowania, Wielką Brytanią rządziło 15 premierów, a Stanami zjednoczonymi 14 prezydentów. W Polsce Elżbieta II była raz, w 1996 roku na zaproszenie prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego.