W latach 90. XIX wieku we Francji podjęto decyzję o budowie kilku eksperymentalnych krążowników pancernych przewidzianych do służby kolonialnej. Jedną z tych jednostek był krążownik Jeanne d’Arc, który był jednym z pierwszych okrętów tego typu wyposażonych w 6 kominów.
Po rozpoczęciu prac nad krążownikiem D’Entrecasteaux, 28 grudnia 1895 roku w stoczni Arsenal de Toulon złożono zamówienie na kolejny duży krążownik pancerny I klasy, który otrzymał nazwę Jeanne d’Arc. Okręt budowano według nowego projektu, który poddano modyfikacji już od pierwszych dni prac w oparciu o doświadczenia z eksploatacji m.in. krążownika D’Entrecasteaux. Zmieniono przede wszystkim układ uzbrojenia.
Według założeń jednostka miała służyć w koloniach, gdzie wykonywałaby długie rejsy patrolowe i zwalczała ewentualnie mniejsze jednostki wroga. W tej sytuacji okręt nie miał posiadać silnego uzbrojenia ani grubego opancerzenia, a jedynie wydajne silniki i dużą dzielność morską.
Prace nad okrętem szły bardzo powoli – wolniej niż zwykle, chociaż stocznia w Tulonie i tak słynęła z długiego czasu budowy okrętów. W tej sytuacji, 8 czerwca 1898 roku okręt zwodowano bez napędu, ponieważ prace nad kotłami uległy spowolnieniu. Dopiero 1 marca 1901 roku rozpoczęto próby morskie krążownika.
W trakcie prób okazało się, że maszynownia została źle wykonana, a izolacja kotłów była za słaba, przez co temperatury dochodziły do 65 °C. Naprawy usterek trwały do 1902 roku, ale próby przeprowadzone w kwietniu 1902 roku wykazały kolejne problemy z napędem. Ostatecznie Jeanne d’Arc weszła do służby dopiero 10 marca 1903 roku.
Okręt miał 147 m długości i 11 445 ton wyporności. Napęd stanowiły 3 silniki parowe o mocy 28 500 ihp, zapewniające prędkość maksymalną 21 węzłów (projektowo miała ona wynosić 23 węzły, ale nigdy nie udało się jej osiągnąć), a zasięg wynosił 13 500 mil morskich (25 000 km) przy prędkości 10 węzłów. Uzbrojenie składało się z 2 dział kalibru 194 mm po jednym na dziobie i rufie, 14 dział kalibru 138,6 mm, 16 dział kalibru 47 mm i dwóch wyrzutni torped kalibru 450 mm. Pancerz miał grubość 80-150 mm w pasie burtowym, 45-55 mm na pokładzie, 161 mm na wieżach, 60-140 mm na barbetach i 138 mm na mostku. Załoga liczyła 651 oficerów i marynarzy.
W początkowym okresie służby krążownik operował w rejonie północnego wybrzeża Francji, biorąc m.in. udział w rejsie prezydenta Émile Loubet do Północnej Afryki. 15 listopada 1904 roku Jeanne d’Arc została wycofana z eksploatacji w celu przeprowadzenia modernizacji i napraw wykrytych usterek i wad konstrukcyjnych. Do służby okręt wrócił w maju 1905 roku. Od tego czasu krążownik operował w ramach eskadry śródziemnomorskiej.
Od 1912 roku krążownik wykonywał rejsy po Atlantyku, Bałtyku i Morzu Śródziemnym, a potem udał się na Ocean Indyjski. W 1914 roku Jeanne d’Arc wróciła do Eskadry Północnej operującej w rejonie Kanału La Manche. W 1915 roku krążownik ponownie oddelegowano do służby na Morzu Śródziemnym, gdzie wziął udział w operacji Dardanelach. Intensywna eksploatacja sprawiła, że okręt wymagał kolejnej naprawy połączonej z modernizacją, którą rozpoczęto w marcu 1916 roku i zakończono dopiero w styczniu 1917 roku.
Następnie okręt oddelegowano po raz kolejny do Indii Zachodnich, a w 1918 roku wrócił do Francji. W 1919 roku okręt zmodernizowano i dostosowano do pełnienia roli okrętu szkolnego. W 1928 roku wysłużony okręt został zastąpiony przez nowszy okręt szkolny Edgar Quinet (będący w pewnym sensie następcą Jeanne d’Arc. Ostatecznie 15 lutego 1933 roku dawny krążownik pancerny został wycofany z eksploatacji i sprzedany na złom 9 lipca 1934 roku.
Jeanne d’Arc nie była udaną jednostką. Duży, ciężki okręt z słabym uzbrojeniem przystosowany teoretycznie do służby kolonialnej był problematyczny w eksploatacji, miał za słabe osiągi i źle opracowana maszynownię, przez co nie mógł wypełniać przewidzianych dla niego zadań. Dodatkowym problemem był fakt, że był to jedyny okręt swojego typu. Nawet będące jego następcą jednostki, były tak odmienne pod względem osiągów i jakości wykonania, że nie mogły brać udziału w operacjach razem.
