Zakłady Avions Hanriot przeżywały szczyt swojego rozwoju podczas I wojny światowej i w latach 20. Późniejsze projekty nie zyskiwały większej popularności. W 1933 roku powstał projekt ciężkiego myśliwca, który miał przywrócić znaczenie firmy. Hanriot H.110 wyróżniał się układem konstrukcyjnym, rozmiarami i okazał się… wielką porażką.

W 1930 roku dowództwo francuskich sił powietrznych przygotowało specyfikację 1930/31 C1 na nowy jednomiejscowy samolot myśliwski. Do prac nad taką maszyną m.in. przystąpiły zakłady Hanriot. Zamiast jednak tradycyjnego projektu, inżynierowie Hanriota postanowili zaprojektować duży, ciężki myśliwiec w układzie pchającym, który miał dzięki swojej konstrukcji zapewniać pilotowi bardzo dobrą widoczność.

Hanriot H.110
Hanriot H.110

Maszyna otrzymała oznaczenie Hanriot H.110 i została oblatana w kwietniu 1933 roku. Samolot miał 8 m długości, 13,5 m rozpiętości skrzydeł i masę 1750 kg. Napęd stanowił dwunastocylindrowy silnik Hispano-Suiza 12Xbrs o mocy 650 KM, zapewniający prędkość maksymalną 355 km/h i zasięg 600 km. Uzbrojenie składało się z 2 karabinów maszynowych kalibru 7,5 mm umieszczonych pod osłoną wlotu powietrza w przedniej części kadłuba.

Samolot wyróżniał się bardzo oryginalną konstrukcją. Kadłub z krótkim nosem miał otwarty kokpit, umieszczony wysoko na kadłubie. Ogon składał się z dwóch belek łączących się z skrzydłami. Podwozie było stałe i dosyć wysokie. Sam samolot był ogólnie bardzo duży, jak na myśliwiec pościgowy, chociaż jego masa nie była duża dzięki zastosowaniu małego kadłuba i lekkiej konstrukcji ogona.

Hanriot H.110
Hanriot H.110

Pierwsze testy wykazały, że samolot był zdecydowanie wolniejszy od konkurencyjnych konstrukcji. W związku z tym poddano go modyfikacji. Przerobiono silnik, zwiększając jego moc do 691 KM i zainstalowano nowe, czterołopatowe śmigło o zmiennym skoku. Dodatkowo karabiny maszynowe zamieniono na działko APX kalibru 33 mm. Prędkość maksymalna wzrosła do 390 km/h. Tak zmodyfikowana maszyna otrzymała oznaczenie Hanriot H.115.

Po licznych testach trwających od czerwca do sierpnia 1935 roku uznano, że H.115 nie spełnia oczekiwań wojska i projekt zamknięto jako nieperspektywiczny. Największymi problemami samolotu były słabe osiągi, dosyć przestarzały układ konstrukcyjny i ogólnie problematyczny układ napędowy. Dodatkowo samolot miał słabe uzbrojenie, nawet z działkiem kalibru 33 mm.


Discover more from SmartAge.pl

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

Wspieraj SmartAge.pl na Patronite
Udostępnij.