6Zbudowany w 1937 roku Fokker T.V powstał w oparciu o ideę „latającego krążownika”, czyli samolotu zdolnego do zarówno zwalczania wrogich bombowców jak i wykonywania bombardowań. Zbudowano 16 maszyn tego typu.
Pod koniec marca 1935 roku w Holandii powstał pomysł zbudowania nowych samolotów bojowych mających wypełniać dwie role. Z jednej strony miały to być duże, dwusilnikowe samoloty przechwytujące, zdolne do zwalczania bombowców, z drugiej miały to być typowe bombowce. Połączenie tych dwóch ról wymagało stworzenia samolotu dysponującego dobrymi osiągami i silnym uzbrojeniem strzeleckim.
Głównym orędownikiem tego pomysłu, który zyskał miano „latającego krążownika”, był P.W. Best. Sugerował on nawet, aby ograniczyć produkcję tradycyjnych myśliwców Fokker D.XXI, aby odzyskać fundusze i moce produkcyjne. 7 grudnia 1936 roku podpisany został kontrakt na dostawę 16 latających krążowników oznaczonych jako Fokker T.V.
Pierwsza maszyna została oblatana 16 października 1937 roku, przy czym nie był to typowy prototyp a pierwszy egzemplarz seryjny. Do końca 1938 roku wyprodukowano 11 kolejnych maszyn, a w 1939 roku jeszcze 4. Samoloty miały mieszaną, drewniano-metalowo-skorupową konstrukcję, już przestarzałą pod koniec lat 30.
Fokker T.V miał 16 m długości, 21 m rozpiętości skrzydeł i maksymalna masę startową 7650 kg. Napęd stanowiły dwa dziewięciocylindrowe silniki Bristol Pegasus XXVI o mocy 930 KM, zapewniające prędkość maksymalną 417 km/h i przelotową 335 km/h, oraz zasięg 1550 km. Uzbrojenie składało się z jednego działka kalibru 20 mm w nosie oraz 5 karabinów maszynowych kalibru 7,92 mm zamontowanych w stanowiskach na górze kadłuba, pod kadłubem, z boku oraz na ogonie. Ładunek bomb mógł dochodzić do 1200 kg. Załoga składała się z 5 osób.
Samoloty zostały wykorzystane bojowo w 1940 roku podczas niemieckiej inwazji na Holandię. Formacja 8 maszyn zaatakowała 10 maja 1940 roku niemieckie bombowce, zestrzeliwując dwa z nich. Do końca dnia przetrwały jednak tylko dwa T.V. Do 13 maja wszystkie maszyny zostały zniszczone lub uszkodzone. Głównym powodem strat była nie tylko niemiecka przewaga w powietrzu, ale także brak samouszczelniających się zbiorników paliwa, przez co podczas walki samoloty szybko stawały w płomieniach.
Pod względem idei, Fokker T.V był ciekawą maszyną, ale dosyć przestarzałą technologicznie w momencie wejścia do służby. W trakcie walk w maju 1940 roku samoloty te odegrały marginalną rolę w obronie Holandii. Pojedyncze egzemplarze zostały przejęte przez Niemców, którzy poddali je testom.