W latach 50. Eugene Casaroll, zarządzający firmą Dual-Motors Corporation wpadł na pomysł zbudowania taniego, luksusowego samochodu. Aby przyśpieszyć prace, postanowił połączyć projekty stworzone przez Dodga z nadwoziem zaprojektowanym przez włoską pracownię Ghia. Tak powstał Dual-Ghia.
Dual-Motors Corporation specjalizowała się w budowie specjalistycznych pojazdów i nie miała większego doświadczenia w budowie samochodów osobowych. Aby nie wyważać otwartych drzwi, Eugene Casaroll postanowił kupić od Dodga dokumentację prototypowych samochodów Firearrow I, II, III i IV, oraz prototypowy model Firebomb.
Były to nowatorskie i bardzo ciekawe samochody, które z nie do końca znanych przyczyn, nie trafiły do produkcji seryjnej. Za ich projekt odpowiadali Luigi Segre i Virgil Exner i według założeń, samochody te miały być odpowiedzią na takie modele jak Ford Thunderbird czy Chevrolet Corvette. Casaroll wykorzystał ich podzespoły, ale nadwozie miała opracować pracownia Ghia, co wiązało się z wysłaniem gotowych podwozi do Włoch, gdzie były zabudowywane i odsyłane do USA.
Powstały dwie podstawowe wersje samochodu, który nazwano Dual-Ghia – coupe i kabriolet, różniące się ponadto zastosowanym gaźnikiem. Napęd zapewniał potężny, 5,2-litrowy silnik V8 o mocy 230 KM, zapewniający prędkość maksymalną około 185 km/h i przyśpieszenie od 1-100 km/h w nieco ponad 9 sekund. Samochód miał 5,1 m długości i wyposażony był w dwubiegową, automatyczną skrzynię biegów.
Ze względu na skomplikowaną procedurę zabudowy nadwozia, tylko kilka egzemplarzy zbudowano we Włoszech. Resztę wyprodukowano w całości w USA. Cena samochodu wynosiła 7500 dolarów (współcześnie około 69 300 dolarów) w 1956 roku i nie była tak niska jak chciał Casaroll, ale z drugiej strony wypadała korzystniej niż w przypadku superluksusowych samochodów tamtych lat.
Niestety mimo zainteresowania klientów, do 1958 roku powstało tylko 117 samochodów tego typu, z których wiele trafiło w ręce znanych osób, takich jak Frank Sinatra, Richard Nixon, Ronald Regan, Lyndon Jonson (który wygrał swój egzemplarz w pokera od Ronalda Regana), Dean Martin czy też Rick Danko. Głównym powodem niepowodzenia Dual-Ghia były koszty produkcji, które przy ustalonej cenie sprawiały, że projekt był nieekonomiczny. Do naszych czasów przetrwało około 32 samochodów tego typu. Obecnie są to jedne z rzadszych i ciekawszych aut kolekcjonerskich, których ceny dochodzą do 350 000 dolarów.
Bardzo ciekawą galerię zdjęć przedstawiających kilka egzemplarzy Dual-Ghia znajdziecie pod TYM linkiem.
