Pokonywanie przeszkód wodnych zawsze było dużym wyzwaniem dla wojska. Przed II wojną światową jedynym sposobem pokonywania rzek, na których nie było mostów, były łodzie wiosłowe i ciężkie, trudne w budowie mosty pontonowe. Wszystko zmieniło się na początku lat 40. za sprawą brytyjskiego urzędnika, Donalda Baileya, który zaprojektował niecodzienny most pontonowy nazwany od jego nazwiska Bailey Bridge.
Powstanie mostu Baileya
Donald Bailey urodził się 15 września 1901 roku. W młodości interesował się inżynierią i konstrukcją mostów, ale ostatecznie nie połączył pasji z pracą zawodową. Na przełomie lat 20. i 30. krótko pracował w firmie Experimental Bridging Establishment, jednakże niskie zarobki sprawiły, że zrezygnował z pracy. W latach 40. pracował w brytyjskim War Office jako jeden z wielu urzędników.
Gdy rozpoczęła się wojna postanowił powrócić do swojej pasji i zarazem pomóc brytyjskiej armii w przezwyciężeniu jednej z wielu trudności wojny – pokonywaniu przeszkód wodnych. W maju 1941 roku opracował nietypowy, kratownicowy most, składający się z wielu segmentów, które można było niezależnie łączyć, dostosowując długość i szerokość przeprawy do potrzeb.
Zaprojektowana konstrukcja była odpowiedzią na zapotrzebowanie brytyjskiej armii, która szukała łatwego w budowie, lekkiego i wytrzymałego mostu, który utrzymałby coraz cięższe brytyjskie czołgi oraz byłby na tyle tani i prosty w budowie, że mógłby powstawać w niewyspecjalizowanych zakładach.
Zaprezentował swój projekt opracowany po godzinach przełożonym, którzy szybko zauważyli jego potencjał. Projekt nie był jednak dopracowany, więc zebrano specjalną komisję, składającą się z specjalistów z Królewskiego Korpusu Inżynierów, którzy mieli dopracować projekt.
W toku prac opracowano zupełnie nowy most, wywodzący się z projektu Baileya i korzystający z jego pomysłów. Podczas testów przeprowadzono wiele prób obciążeniowych, których celem było sprawdzenie maksymalnej nośności mostu. Co ciekawe, w brytyjskiej armii nie było odpowiednio ciężkich pojazdów do tego, więc na moście umieszczano kilka czołgów ustawionych jeden na drugim i dodatkowo obciążonych. Często korzystano z pamiętających I wojnę światową czołgów Mark V.
Ostatecznie Most Baileya zaprojektowano tak, aby składał się z 28 standardowych elementów uniwersalnych oraz 100 elementów specjalnych, wykorzystywanych w nietypowych sytuacjach. Od samego początku zakładano, że budowa przeprawy będzie wykonywana ręcznie, bez użycia ciężkiego sprzętu. Miało to maksymalnie ułatwić prace.