Auto polo – polo i konie mechaniczne

Wynalezienie samochodu i jego popularyzacja na przełomie XIX i XX wieku sprawiły, że zaczęły się rozwijać nowe dyscypliny sportowe wykorzystujące ten młody wynalazek. Oprócz standardowych wyścigów różnego rodzaju, w 1911 roku zrodził się bardzo nietypowy sport – Auto polo, czyli samochodowe polo.

Polo to bardzo stara dyscyplina sportowa, która zyskała olbrzymią popularność w XIX wieku zwłaszcza w anglosaskiej części świata. Jest rozgrywana konno przez dwie drużyny po czterech zawodników każda. Zadaniem graczy jest wbicie piłki do bramki przeciwnika przy użyciu specjalnych kijów (malletów). Chociaż jest to bardzo męcząca gra i dosyć niebezpieczna, była to gra dżentelmenów.

W pierwszych latach XX wieku w USA zaczęto zastanawiać się nad wykorzystaniem w tej popularnej dyscyplinie sportu nowego środka lokomocji zamiast koni, a dokładnie samochodu. W 1911 roku Ralph Hankinson, jeden z dilerów Forda chcąc zwiększyć sprzedaż swoich samochodów wpadł na pomysł zorganizowania pokazowego meczy polo z wykorzystaniem samochodów.

Oficjalnie pierwszy mecz auto polo rozegrano 20 lipca 1912 roku w mieście Wichita w stanie Kansas. W meczu wzięły udział dwie drużyny po dwa samochody każda. W samochodach znajdowało się dwóch zawodników – kierowca i tzw. malletman, wyposażony w długi kij do wbijania piłki. Podobno całe widowisko oglądało około 5000 osób!

W kolejnych latach sport zaczął zyskiwać coraz większą popularność w USA, zwłaszcza w latach 20-tych, kiedy zaczęły pojawiać się coraz lepsze samochody. Mimo swojej rosnącej popularności w Ameryce, dyscyplina ta pozostała niszowym sportem. Głównie ze względu na duże ilości wypadków. Ani Brytyjczycy, dla których polo było jednym z sportów narodowych, ani Kanadyjczycy nie polubili nowej dyscypliny. Powołano nawet stowarzyszenie Auto Polo Association, które organizowało zawody i pilnowało zasad rozgrywki.

Początkowo wykorzystywano zwyczajne samochody z zdjętą częścią karoserii. Z czasem, ze względu na ilość wypadków, przewrotek i stłuczek zaczęto wzmacniać konstrukcję pojazdów dodając ramy i prowizoryczne klatki bezpieczeństwa. Ograniczyło to nieco ilość obrażeń odnoszonych przez zawodników. Najbardziej popularne był Fordy Model T. Zapewne dlatego, że był powszechnie dostępne, tanie i łatwe w naprawie.

Auto polo mimo ulepszeń samochodów pozostawało sportem w którym głównie dochodziło do widowiskowych kraks i wypadków. Z dostępnych informacji wynika, że w samym tylko 1924 roku podczas zawodów auto polo zniszczono 1564 koła i 10 silników, a 6 samochodów zostało totalnie skasowanych. Nie wiadomo ile osób odniosło obrażenia. Podobno ilość wypadków śmiertelnych nie była bardzo duża, ale ilość złamań, otarć itd. była olbrzymia.

Mecze auto polo rozgrywano na boiskach nieco mniejszych niż tradycyjne boiska do polo. Zwykle miały one 91 metrów długości i 37 metrów szerokości. Bramki miały po 4,6 metra szerokości.

Z czasem sport zaczął tracić na znaczeniu, głównie zapewne przez wielki kryzys, ponieważ po każdym meczu samochody wymagały olbrzymich napraw które kosztowały. Do tego dochodziło leczenie zawodników.

Trzeba przyznać, że była to bardzo nietypowa dyscyplina sportowa, pokazująca fascynację samochodami na początku XX wieku. Z drugiej strony był to zwariowany sport, który oprócz walorów widowiskowych nie miał zbyt wielu zalet.