W latach 90. XIX wieku w USA zbudowano serię nowoczesnych monitorów. Jedną z jednostek zbudowanych w tym czasie był monitor USS Monterey (BM-6). Jednostka pozostawała w służbie aż do 1922 roku.
Budowę jednostki rozpoczęto 20 grudnia 1889 roku w stoczni Union Iron Works w San Francisco w Kalifornii. Wodowanie miało miejsce 28 kwietnia 1891 roku, a do służby wszedł 13 lutego 1893 roku. Okręt miał 79,5 m długości i wyporność 4084 ton. Napęd stanowił silnik parowy VTE o mocy 5250 KM, zapewniający prędkość maksymalną 11-13,6 węzłów (w zależności od źródeł). Załoga liczyła do 210 oficerów i marynarzy. Uzbrojenie składało się z 2 dział kalibru 305 mm, 2 dział kalibru 254 mm i 6 dział sześciofuntowych.

Początkowo USS Monterey wykorzystywany był jako okręt obrony wybrzeża operujący przy zachodnim wybrzeżu USA. Regularnie okręt wykonywał rejsy wzdłuż wybrzeża w kierunku północnym lub południowym, odwiedzając poszczególne większe bazy i porty, oraz odbywając treningi artyleryjskie.
W okresie od kwietnia do sierpnia 1895 roku monitor odbył rejs do Ameryki Południowej, aż do Peru. Wraz z wybuchem wojny amerykańsko-hiszpańskiej i amerykańskim zwycięstwem w bitwie w Zatoce Manilskiej podjęto decyzję o oddelegowaniu okrętu na Filipiny, gdzie miał wspierać inne okręty swoimi potężnymi działami kalibru 305 mm.

Chociaż USS Monterey nie był przystosowany do rejsów przez ocean, 11 czerwca 1898 roku okręt wyruszył z San Diego wspólnie z węglowcem Brutus. Po drodze okręt zawinął do Honolulu i Apra. Na Filipiny monitor dotarł 13 sierpnia bez problemów. Okręt pozostawał na Filipinach wspierając działania przeciwko Hiszpanom aż do końca wojny. Dopiero 9 kwietnia 1900 roku okręt wyruszył dalej, kierując się do Chin, gdzie poddano go modernizacji kotłów. W kolejnych latach okręt brał udział w licznych operacjach w celu zabezpieczenia amerykańskich interesów w Chinach.
Po wybuchu I wojny światowej okręt dalej kontynuował służbę u wybrzeży Chin, a w 1915 roku oddelegowano go na Filipiny. 13 listopada 1917 roku USS Monterey udał się na holu w rejs do Pearl Harbor, gdzie dotarł 19 grudnia. Do 27 sierpnia 1921 roku okręt wykorzystywany był jako pływająca bateria w bazie Pearl Harbor. W lutym 1922 roku podjęto decyzję o zezłomowaniu wysłużonego okrętu, który przeholowano do Stanów Zjednoczonych.

USS Monterey był jednym z ostatnich amerykańskich monitorów, który pozostawał w służbie przez długi czas. Pierwotnie operował u wybrzeży USA, ale resztę kariery spędził z dala od USA w Chinach i na Filipinach, gdzie był bardzo intensywnie wykorzystywany.