Polska do niedoceniony kraj pod względem turystycznym, pod każdym względem. O wielu ciekawych miejscach wiedzą tylko nieliczni, a niektóre rozpoznawalne zabytki przyćmiewają te mniejsze. Dobrym przykładem jest Zamek w Gołuchowie.
XVI-wieczny zamek zbudowano w latach 1550-1560 dla Rafała Leszczyńskiego. Początkowo budowla miała charakter obronny, ale na przestrzeni lat umocnienia rozbudowano z myślą o pełnieniu również funkcji mieszkalnych. Sporo zmian wprowadzono w latach 1600-1619 na zlecenie syna Rafała Leszczyńskiego, Wacława, który odziedziczył zamek po ojcu.
Od końca XVII wieku zamek kilkukrotnie zmieniał właścicieli popadając przy okazji w ruinę. W 1856 roku kupił go Tytus Działyński z myślą o swoim synu. Ze względu na sytuację polityczną i zaangażowanie Jana Kantego Działyńskiego w powstanie styczniowe, zamek został oficjalnie odkupiony przez Izabellę Działyńską, jego żonę.
W latach 1875-1885 zamek przeszedł gruntowny remont połączony z przebudową i modernizacją. To właśnie wtedy uzyska on współczesny wygląd. Wokół zamku utworzono olbrzymi park angielski zaprojektowany przez Adama Kubaszewskiego. Park ma powierzchnię 162 hektarów. W 1899 roku zamek trafił pod opiekę Witolda Czartoryskiego, ale wraz z wybuchem II wojny światowej rodzina utraciła majątek. W trakcie wojny zamek zdewastowano, a znajdujące się w nim zbiory rozkradziono.
Po wojnie podjęto decyzję o odbudowie zamku i nadaniu mu funkcji muzealnej. Od 1951 roku mieści się w nim oddział Muzeum Narodowego w Poznaniu, a od grudnia 2016 roku zamek należy do Skarbu Państwa. Wnętrza zamku można zwiedzać, chociaż udostępniono jedynie niewielki fragment pomieszczeń. Park idealnie nadaje się natomiast do spacerów, a niedaleko zamku znajduje się Muzeum Leśnictwa i skansen z kilkoma starymi pojazdami leśniczymi i rolniczymi.
