Zmywarki do naczyń są (przynajmniej w Polsce) coraz popularniejszym sprzętem kuchennym. W Stanach Zjednoczonych czy też w wielu zachodnioeuropejskich krajach są wręcz jednym z najważniejszych sprzętów kuchennych. Ich historia sięga końcówki XIX wieku i związana jest z Josephine Cochrane.
Urządzenia do mechanicznego mycia naczyń zaczęły pojawiać się już w połowie XIX wieku. Pierwszy patent na tego typu urządzenie uzyskał w 1850 roku w USA Joel Houghton. W 1865 roku podobne urządzenie opatentował L. A. Alexander. Zmywarki stworzone przez obu tych konstruktorów były jednak obsługiwane ręcznie, przez co proces mycia był długi i niezbyt skuteczny. W innych krajach powstawały podobne projekty, ale żaden z nich nie zyskał popularności.
Sytuacja uległa zmianie w 1886 roku za sprawą Josephine Cochrane, która wraz z mężem Williamem Cochrane prowadziła bogate życie towarzyskie, obfitujące w liczne kolacje i spotkania z wpływowymi gośćmi. Niestety wraz z częstymi kolacjami, pojawił się problem. Pani Cochrane korzystała podobno z rzadkich wzorów porcelany, a pomywacze dosyć często z powodu nieuwagi niszczyli zastawę podczas mycia.
Zmęczona ciągłymi problemami z służbą, Josephine Cochrane postanowiła stworzyć urządzenie, które służyłoby do mycia naczyń. Gdy w 1883 roku William Cochrane zmarł, Josephine przyśpieszyła prace nad swoim wynalazkiem, głównie z powodu problemów finansowych. Wspólnie z Georgem Buttersem zaprojektowała specjalne urządzeni składające się z drucianego kosza na naczynia, umieszczonego w miedzianej beczce wypełnionej wodą z mydłem. Beczka była obracana ręcznie za pomocą dźwigni (aczkolwiek można znaleźć informacje, że zasilana była silnikiem – prawdopodobnie chodzi jednak o późniejszą wersję urządzenia zaprojektowaną na początku XX wieku), a znajdująca się wewnątrz woda opadając na naczynia, myła je. Patent na swoje urządzenie do zmywania otrzymała 28 grudnia 1886 roku.
Urządzenie było siermiężne, ale o wiele bezpieczniejsze dla znajdujących się wewnątrz naczyń. W 1893 roku zaprezentowano je na wystawie światowej w Chicago gdzie wzbudziła spore zainteresowanie. Początkowo zmywarka nosiła nazwę Lavadora, ale później zmieniono ją na Lavaplatos. W krótkim czasie wynalazek Josephine Cochrane zaczął zyskiwać popularność, głównie wśród restauratorów i hotelarzy z Chicago, gdzie rodzina Cochrane miała swoją rezydencję. Liczba zamówień była na tyle duża, że Josephine Cochrane stworzyła firmę, zajmującą się produkcją i udoskonalaniem konstrukcji zmywarek do naczyń. Po jej śmierci w 1913 roku firmę przejęła firma Hobart, kupiona później przez KitchenAid, która do dnia dzisiejszego posiada prawa do patentów Cochrane.
Kolejni konstruktorzy i wynalazcy zaczęli dopracowywać konstrukcję zmywarki, a w 1929 roku firma Miele zaprezentowała domową zmywarkę zasilaną silnikiem elektrycznym. Nieco wcześniej, ponieważ w 1924 roku William Howard Livens zaprojektował małą ręczną zmywarkę. Co istotne, swoją konstrukcją przypominała urządzenia znane nam współcześnie. Jego urządzenie nie zyskało jednak dużej popularności głównie z powodu ceny.
Dopiero w latach 70. zmywarki do naczyń zaczęły się popularyzować jako sprzęt domowy głównie w USA i Europie Zachodniej. Warto dodać, że do 2012 roku w Stanach Zjednoczonych około 75 gospodarstw domowych posiadało zmywarkę. Na początku lat 90. nastąpiła mała rewolucja w konstrukcji zmywarek, wraz z wyposażeniem ich w sensory oceniające czystość wody, a później również w programatory pozwalające na dobieranie czasu mycia naczyń.
Współcześnie zmywarki do naczyń są jednym z popularniejszych sprzętów kuchennych, a dzięki coraz lepszym programom, o wiele oszczędniejsze niż zmywanie ręczne (nie licząc jednostkowego kosztu zakupu zmywarki).
