Kopalnia Mir na Syberii to wyjątkowe miejsce. Jedna z największy kopalni odkrywkowych, dostarczająca tony diamentów i jedna z największych szram na ziemi, będąca przykładem pogoni ludzi za zyskami. Olbrzymia dziura w ziemi, zlokalizowana w mieści Mirny, w Jakucji w Rosji rozbudza wyobraźnię i jest znakomitym dowodem na to, że człowiek zrobi wszystko dla zysku.
Głębokość wykopu wynosi około 525 metrów a średnica 1200 metrów. Obecnie jest to 4 najgłębsza kopalnia odkrywkowa i druga największa pod względem średnicy wykopu. W szczytowym okresie w latach 60. wydobywano w niej około 2 ton diamentów rocznie.
Złoża diamentów w tym rejonie odkryto w czerwcu 1955 roku. Natychmiast podjęto decyzję o zbudowaniu kopalni. Prace ruszyły w 1957 roku. Był to niesamowicie trudny proces, ponieważ warunki pogodowe w Jakucji są bardzo srogie. Zima trwa około 7 miesięcy, więc ziemia jest mocno zamarznięta. Latem natomiast roztopy sprawiają, że okoliczne tereny zalane są błotem. Aby móc kopać, należało najpierw roztapiać lód pokrywający okoliczne tereny. Wszystkie budynki jakie powstawały w tym rejonie musiały mieć wzmocnione fundamenty, a cześć była budowana na palach, aby wytrzymać roztopy.
Mimo bardzo trudnych warunków, kopalnia szybko zaczęła zalewać świat tonami diamentów. Wydobycie było tak duże, że w latach 70. firma De Beers, jeden z największych ówczesnych dystrybutorów diamentów zaczęła skupować większą część produkcji z kopalni Mir, aby zachować kontrolę nad cenami. W 1976 roku przedstawiciele firmy przyjechali do ZSRR na wizytację w celu obejrzenia kopalni. Mimo utrudnień ze strony władz w Moskwie, udało im się dokonać krótkiej inspekcji, która potwierdziła, że Mir na długie lata będzie zalewać świat swoimi diamentami.
Wraz z rozwojem kopalni rozwijał się potężny przemysł obróbki kamieni szlachetnych wokół obiektu oraz miasto Mirny, w którym mieszkali pracownicy tego kompleksu. Samo miasto powstało dosłownie na krawędzi wielkiej dziury jaką była kopalnia.
Wraz z upadkiem ZSRR w latach 90., zaczęły się problemy kopalni. Po przejściu w prywatne ręce i bez wsparcia systemu totalitarnego, wydobycie zaczęło spadać. Same złoża były również dosyć mocno wyeksploatowane, przez co właściciele kopalni zaczęli zdawać sobie sprawę, z tego, że niedługo źródło zysków wyschnie.
W 2001 roku oficjalnie zamknięto kopalnię odkrywkową. Głównym powodem były trudności eksploatacyjne coraz głębszego wykopu. Równocześnie prowadzono jednak prace nad uruchomieniem tradycyjnej kopalni podziemnej. W kolejnych latach podziemna kopalnia oraz okoliczne mniejsze obiekty przejęły na siebie cały ciężar wydobycia.
Obecnie w podziemnej części kopalni pracuje 760 osób. Kopalnia pracuje 24h/dobę przez cały rok za wyjątkiem dwóch dni – Nowego Roku i Święta Górników.
Od 2000 roku w rejonie miasta Mirny powstają nowe kopalnie odkrywkowe, dzięki którym dalej można eksploatować tamtejsze olbrzymie złoża. Są one jednak cały czas mniejsze od głównego wykopu.
Ciekawostki
- Największy wydobyty w kopalni Mir diament odkryto 23 grudnia 1980 roku. Miał 342,5 karata i ważył 68 gramów. Nazwano go… XXVI Zjazd KPZR. Bardzo ładna nazwa…
- Ze względu na swoją głębokość, kopalnia Mir wpływa na miejscowy klimat. Śmigłowce nie mogą latać nad kopalnią z powodu nietypowych prądów powietrznych.
- Na dnie otworu latem zbiera się woda. Trzeba ją cały czas wypompowywać, aby utrzymać znajdujące się kilkadziesiąt metrów niżej szyby podziemnego kompleksu kopalni.
Sporo ciekawych zdjęć z kopalni, miasta, oraz okolic Mirnego znajdziecie na stronie EnglishRussia.com Ich autorem jest Slava Stepanov, rosyjski bloger i fotograf, działający pod nickiem Gelio.
