Na przedmieściach stolicy Meksyku znaleźć można niesamowite, olbrzymie opuszczone kino Cine Ópera. Zbudowano je w 1949 roku i wykorzystywano do 1985 roku jako kino, a następnie do 1998 roku jako salę koncertową. Obecnie opuszczony budynek jest powoli przekształcany w centrum kulturowe.
Cine Ópera zbudowano w 1949 roku, a oficjalne otwarcie miało miejsce 11 marca 1949 roku. Premierowym filmem, który wyświetlono tego dnia był Una familia de tantas w reżyserii Alejandro Galindo. Olbrzymi budynek w stylu Art Deco został zaprojektowany przez Felixa T. Nuncio. Od początku zakładano, że kino będzie wyjątkowo bogato urządzone – wnętrza urządził Manuel Fontanais. Cechą charakterystyczną budynku są dwie figury znajdujące się nad wejściem, przedstawiające komedię i dramat.
Kino wykorzystywano do 1985 roku, kiedy to w wyniku trzęsienia ziemi o sile 8,1 stopni w skali Richtera, które nawiedziło miasto Meksyk uszkodzeniu uległ główny ekran. Od 1993 roku, przez kilka lat budynek wykorzystywano jako salę koncertową, jednak ostatecznie, w 1998 roku po koncercie zespołu Bauhaus, 12 października 1998 roku obiekt zamknięto.
Powody zamknięcia nie są do końca wyjaśnione. Prawdopodobnie ich przyczyną były kwestie bezpieczeństwa widzów, ponieważ podczas wspomnianego koncertu miało dojść do różnych incydentów. Pozostawiony własnemu losowi budynek przez lata popadał w ruinę, jednak w ostatnich latach podjęto decyzję o rewitalizacji Cine Ópera oraz okolicznych terenów.
Obecnie budynek dawnego kina jest otoczony płotem i strzeżony, a jego wnętrze uporządkowano, usuwając przy okazji większość wyposażenia zniszczonego na przestrzeni lat. Od 2011 roku właścicielem budynku jest meksykański Narodowy Instytut Sztuk Pięknych (Instituto Nacional de Bellas Artes). Mimo ochrony, stan budynku cały czas ulega znaczącemu pogorszeniu. Dostęp do wnętrza kina jest bardzo utrudniony, przez co istnieje niewiele aktualnych zdjęć przedstawiających budynek.
Najlepiej wnętrze kina można obejrzeć na tym filmie, nakręconym w zeszłym roku, którego autorem jest Mike Corey:
