Polska Marynarka Wojenna w latach 20. powstawała od zera. Pozyskane po odzyskaniu niepodległości okręty nie stanowiły większej wartości bojowej a przemysł stoczniowy nie istniał,więc nowe jednostki należało pozyskać poza krajem. Pierwszym nowoczesnym, dużym okrętem wojennym II RP był niszczyciel (kontrtorpedowiec) ORP Wicher.
Przeglądasz: Militaria
Zaprojektowany w 1935 roku Bréguet 460 Vultur oraz jego wersja rozwojowa oznaczona jako Bréguet 462 powstały według koncepcji szybkiego, uniwersalnego bombowca dla francuskich sił powietrznych. Ostatecznie ze względu na słabe osiągi nie weszły do eksploatacji, a prototypy trafiły do Hiszpanii.
21 lutego 1945 roku podczas walk o Iwo Jimę, w wyniku ataku kamikadze zatopiony został lotniskowiec eskortowy USS Bismarck Sea. Był to jeden z 50 lotniskowców typu Casablanca (najliczniejszego typu lotniskowców w historii) oraz ostatni amerykański lotniskowiec, który został zatopiony w trakcie II wojny światowej.
Radziecki bombowiec Iljuszyn Ił-28 o napędzie odrzutowym to jeden z najważniejszych samolotów zbudowanych w ZSRR po II wojnie światowej. Mimo nie najlepszych możliwości bojowych, pozwolił na zdobycie doświadczenia i wiedzy potrzebnej do budowy coraz lepszych maszyn. W wielu krajach bloku wschodniego był natomiast podstawowym bombowcem…
Zaprojektowany na początku lat 30. Grumman FF (G-5) był pierwszym myśliwcem pokładowym US Navy z chowanym podwoziem. Samoloty te szybko stały się jednak przestarzałe i ustąpiły miejsca nowszym konstrukcjom.
Zaprojektowane tuż przed wybuchem II wojny światowej radzieckie czołgi ciężkie SMK i T-100 miały być następcą czołgów ciężkich T-35. Po niezbyt udanych próbach podczas wojny z Finlandią na przełomie 1939 i 1940 roku program ich rozwoju zakończono, a prototypy zezłomowano.
Podczas II wojny światowej M8 Greyhound był jednym z najważniejszych lekkich, kołowych pojazdów rozpoznawczych używanych przez amerykańską armię. W 1944 roku rozpoczęto prace nad jego następcą – M38 Wolfhound. Pojazd był bardzo obiecujący, ale koniec wojny sprawił, że nigdy nie wszedł do produkcji seryjnej.
Zbudowany w 1927 roku Junkers S 36 i jego wersja rozwojowa oznaczona jako K 37 oficjalnie powstał jako samolot pocztowy, jednak zaprojektowano go tak, aby nadawał się do wykorzystania jako ciężki myśliwiec albo lekki bombowiec. Nigdy nie zyskał jednak popularności.
Podczas II wojny światowej Niemcy zaprojektowali wiele oryginalnych pojazdów bojowych i dział samobieżnych. Heuschrecke 10, a właściwie 10.5 cm leFH 18/1 auf Waffenträger GW IV b wyróżniał się unikalna konstrukcją wieży, która mogła być demontowana i wykorzystywana stacjonarnie bez pojazdu.
Okręty pancerne budowane pod koniec XIX wieku cechowały się często bardzo oryginalną konstrukcją. Wiele z nich było inżynieryjnymi potworkami, które od początku były źle zaprojektowane, albo nieprzemyślane. HMS Victoria była właśnie jednym z takich dziwolągów, którego los okazał się być tragiczny.
Na początku lat 30. w ZSRR rozpoczęto prace nad eksperymentalnym, ciężkim działem samobieżnym SU-14, uzbrojonym w potężną armatę kalibru 203 mm. Projekt napotkał wiele trudności na etapie prób i nigdy nie został do końca zrealizowany. Zbudowano 2 pojazdy, które wzięły ograniczony udział w obronie Moskwy…
Ze względu na brak aktywnego udziału Argentyny w działaniach wojennych podczas II wojny światowej, historia sił zbrojnych tego kraju nie jest dobrze znana. Nie oznacza to jednak, że w Argentynie nie powstawały lokalne projekty budowy m.in. samolotów wojskowych. Zaprojektowany w 1935 roku bombowiec FMA Ae.M.B.1…
Zaprojektowany na początku lat 30. średni bombowiec, samolot rozpoznawczy i transportowy Amiot 143 już w momencie wejścia do eksploatacji w 1935 roku był maszyną przestarzałą. Mimo to wykorzystywano go aż do kapitulacji Francji w 1940 roku.
Czołgi lekkie przeszły długą drogę w trakcie II wojny światowej. Z małych i słabo uzbrojonych pojazdów, bo czołgi niewiele różniące się od czołgów średnich z początku wojny. Jednak nie wszystkie projekty zakończyły się sukcesem. Takim pojazdem był nieudany brytyjski czołg lekki A25 Mk VIII Harry…
W 1929 roku w zakładach Svenska Aero powstał projekt dwupłatowego myśliwca dla szwedzkich sił powietrznych. Maszyna otrzymała nazwę Jaktfalken i była całkowicie prywatnym przedsięwzięciem. Po próbach wojsko zamówiło kilkanaście maszyn, które wykorzystywano do 1941 roku.
Zbudowany w 1943 roku niszczyciel Shimakaze był jedynym z planowanych 17 japońskich wielkich niszczycieli uzbrojonych w torpedy kalibru 610 mm, który wszedł do eksploatacji. Jego kariera była krótka, ale jednostka ta zapisała się w historii jako jeden z najszybszych niszczycieli z czasów II wojny światowej.
Zaprojektowany w 1927 roku bombowiec Boripatra był pierwszym samolotem bojowym zaprojektowanym i wyprodukowanym w Tajlandii. Maszyna zaczęła swoją historię jako samolot testowy do sprawdzania silników, a ostatecznie zbudowano około 12 maszyn, które wykorzystywano przez kilka lat.
Litewskie Siły Zbrojne były przed II wojną światową stosunkowo małe i kiepsko uzbrojone. Nie oznaczało to jednak, że nie podejmowano prób wzmocnienia ich potencjału, zwłaszcza w zakresie sił powietrznych. W 1939 roku oblatano prototyp lekkiego bombowca i samolotu rozpoznawczego ANBO-VIII.
Podczas wojny secesyjnej zarówno flota Unii jak i Konfederacji wykorzystywały liczne okręty pancerne. Konflikt ten doprowadził do szybkiego rozwoju tych jednostek. Jednym z 3 pierwszych okrętów pancernych zaprojektowanych dla floty Unii była kanonierka USS Galena.
Krótko po wprowadzeniu do eksploatacji bombowców Tupolew TB-3 w zakładach Tupolewa rozpoczęto prace nad ich udoskonaloną wersją, oznaczoną jako Tupolew ANT-16. Maszyna miała otrzymać wojskowe oznaczenie Tupolew TB-4, ale po próbach projekt zamknięto.
Podczas II wojny światowej zbudowano 120 okrętów podwodnych typu Balao, z których 11 zatonęło, 2 pozostają w ograniczonej eksploatacji a 8 przekształcono w muzea. Jednym z zachowanych okrętów jest USS Ling. Niestety los okrętu jest bardzo niepewny i prawdopodobnie jednostka zostanie zezłomowana.
Austro-Węgry po zwycięstwie w Bitwie pod Lissą w 1866 roku przestały inwestować w rozwój floty, skupiając się na rozwoju wojsk lądowych. Dopiero po 10 latach powrócono do ograniczonego rozwoju floty, budując kilka okrętów pancernych, z których ostatnim był SMS Kronprinz Erzherzog Rudolf.
Podczas pokazów lotniczych zorganizowanych 28 sierpnia 1988 roku w amerykańskiej bazie lotniczej Ramstein w Niemczech doszło do drugiej największej katastrofy lotniczej na pokazach lotniczych (zaraz za katastrofą w Skniłowie). Zginęło 70 osób, w tym 3 pilotów, a setki zostały ranne.
Zanim zakłady Mila wprowadziły do produkcji śmigłowce Mi-8 i Mi-17, podstawowym wielozadaniowym śmigłowcem radzieckiej armii był Mil Mi-4 zaprojektowany w 1952 roku. Zbudowano około 3000 maszyn tego typu i wykorzystywano je aż do lat 80. w bardzo wielu krajach na całym świecie.
Zaprojektowany na początku lat 30. myśliwiec Dewoitine D.500, oraz wprowadzone w kolejnych latach jego wersje rozwojowe – D.501 i D.510, były podstawowymi francuskimi myśliwcami lat 30. Wykorzystywano je aż do kapitulacji Francji w 1940 roku.
Lotniskowce typu Essex były wołami roboczymi amerykańskiej floty podczas II wojny światowej, uczestnicząc w większości najważniejszych bitew z udziałem lotniskowców. Wśród 24 zbudowanych okrętów, USS Franklin (CV-13) wyróżnił się jako lotniskowiec, który doznał największych uszkodzeń ze wszystkich amerykańskich lotniskowców, ale nie zatonął.
Radziecka flota w okresie międzywojennym intensywnie rozwijała flotę kutrów torpedowych, które miały stanowić uzupełnienie skromnej, pozbawionej ciężkich okrętów wojennych floty. Wśród wielu zaprojektowanych w tym czasie jednostek, szczególnie istotne były kutry torpedowe typu G-5.
Wprowadzony do służby w 1970 roku pakistański okręt podwodny PNS Hangor był pierwszym po II wojnie światowej okrętem podwodnym, który zatopił okręt przeciwnika. Jednostka pozostawała w eksploatacji do 2006 roku.
Zaprojektowany pod koniec lat 50. Nanchang CJ-6 mimo swojego podobieństwa do radzieckiego Jaka-18A, był całkowicie oryginalną chińską konstrukcją. Samolot mimo upływu lat cały czas pozostaje w eksploatacji w wielu krajach.
ORP Jastrząb służył pod polską banderą zaledwie 6 miesięcy i wykonał tylko jeden patrol bojowy, który zakończył się zatopieniem okrętu 2 maja 1942 roku. Jednostka od początku służby w Polskiej Marynarce Wojennej była pełna problemów i pecha.
