W centrum Mediolanu znajduje się nietypowy, ponad 100-metrowy brutalistyczny wieżowiec Torre Velasca, zbudowany pod koniec lat 50. Dla jednych architektoniczna perełka, dla innych brzydki betonowy grzyb w centrum miasta.
Historia budynku sięga początku lat 50. kiedy po raz pierwszy pojawił się pomysł zbudowania wieżowca o konstrukcji stalowej w centrum Mediolanu, zniszczonym w trakcie jednego z nalotów podczas II wojny światowej. Niestety realizacja projektu nie była wówczas możliwa, ponieważ w wyniszczonym wojną kraju brakowało odpowiedniej ilości stali, aby zbudować taki budynek.
Do pomysłu powrócono dopiero po 1952 roku, rozpoczynając prace nad projektem budynku, który ukończono w 1955 roku. Pracami kierowali architekci Gianluigi Banfi, Lodovico Belgiojoso, Enrico Peressutti i Ernesto Nathan Rogers z studia BBPR. Zaprojektowali oni nietypowy wieżowiec o wysokości 106 m, liczący 26 pięter, w którym 6 ostatnich pięter wystawało ponad obrys niższych pięter. Tym samym budynek otrzymał kształt przypominający grzyba.
Budowę wieżowca rozpoczęto pod koniec 1955 roku (inne źródła podają 1956 rok), a całość prac zakończono w 1957 roku (niektóre źródła podają, że prace budowlane trwały dokładnie 292 dni). Oficjalne otwarcie wieżowca, który otrzymał nazwę Torre Velasca miało miejsce w 1958 roku. Od parteru do 18 piętra znajdują się sklepy i punkty usługowe, natomiast na wyższych piętrach zlokalizowane są apartamenty.
Od samego początku budynek wzbudzał skrajne emocje. Niektórzy uważali go za arcydzieło budowlane, będące świetnym przykładem włoskiego modernizmu, inni natomiast uważali, że szpeci on okolicę i jest zbyt dominujący. Mimo skrajnych opinii Torre Velasca na stałe wpisała się w krajobraz miasta, a w 2011 roku został wpisany do rejestru budynków historycznych.
